Լուսանկարը՝ Հեղինե Գրիգորյանի

Երեկոյան ժամը տասն էր, իսկ ես դեռ ֆիզիկա էի կարդում: Այդ պահին սենյակի լույսն անջատվեց, երաժշտությունը ընդհատվեց, և մի ակնթարթ լսվեց անջատվող համակարգչի ձայնը: Պարզվեց, որ էլեկտրականությունն անջատել էին: Ես չէի ուզում դասը կարդալ, բայց ինձ ստիպելով միացրի հեռախոսի լուսարձակիչը, դրեցի դիմացս և սկսեցի կարդալ: Երկու րոպե անց աչքերս սկսեցին ցավել, ու ես նյարդայնացած փակեցի գիրքս`որոշելով չսովորել դասը:

Լուսանկարը՝ Հեղինե Գրիգորյանի

Շրջվելով`գլուխս հենեցի աթոռի թիկնակին և ուզում էի փակել աչքերս, երբ նկատեցի պատի վրա իմ ստվերը: Այդ ժամանակ մտքովս անցավ «ստվերախաղ» խաղալ:

Լուսանկարը՝ Հեղինե Գրիգորյանի

Մի քիչ ձեռքերի ճկունություն, մի փոքր էլ երևակայություն: Մինչ ես տարվել էի պատկերներ ստեղծելով, քույրիկս լուսանկարում էր դրանք:

Լուսանկարը՝ Հեղինե Գրիգորյանի

Լուսանկարը՝ Հեղինե Գրիգորյանի

Լուսանկարը՝ Հեղինե Գրիգորյանի

Քիչ անց լույսերը միացրին, բայց մենք դեռ երկար խաղացինք`հատկապես տեսնելով փոքրիկ քույրիկիս մեծ հրճվանքը: