zara ghazarean

Վասն մերոյ փրկութեա՞ն

«Պիտի կույսը հղիանա,ապա որդի Աստված պիտի մարմին առնի, ծուռումուռ ճանապարհները պիտի շտկվեն, ապա պիտի մատնվի, տանջանքների ենթարկվի, խաչվի, թաղվի և հարություն առնի»…

Բարի ավետիսով՝ Քրիստոս հարյավ ի մեռելոց:

Հարության տոնի հոգևոր կարևորությունը պահելով սրտում, անդրադառնանք մեզ շրջապատող իրականությանը:

…Վաղ առավոտ: Շտապում եմ դասերի: Ճանապարհին ձկնավաճառների հոծ բազմություն:
(Ձկնավաճառ) -Ախպե՛րս, Սևանի Իշխան ա, կարո՞ղ ա գիտես՝ ծնունդդ ա, գինն էս ա. կուզես ուզի, չէ՝ լիքը առնող կա:

(Գնորդ) –Արա, դե էս էլ թազա մոդա յա: էս ի՞նչ էր բերին մտցրին: Սովետի վախտ լավ չէ՞ր:

Տարօրինակ չէ: Շարժվե՛նք առաջ, մտնե՛նք խանութ:

Հերթ, հերթ, հերթ…

-Ձուն ի՞նչ արժե: 100 հատ տվե՛ք: Չամի՞չը, բրի՞նձը, գինի՞ն: Խոզի մի՞սը:

(Ես) -Խոզի մի՞ս:

-Գինին ինչի՞ ա թանկացել:

(Վաճառողուհի) -Ձեզ ի՞նչ է հարկավոր:

(Ես) –Ի՞նձ… Չեմ էլ հիշում…

Վերադառնում եմ տուն: Ամեն բան այնքան նույնն էր, և միևնույն ժամանակ, տարբեր, ինչպես ամպերը…

Հետո եկեղեցի: Չգործող եկեղեցի: Տարածքում՝ եկեղեցու գավիթին կիպ, գոմաղբ, օգտագործմանը ոչ պիտանի մեքենաների պահեստամասեր…

Վերը նկարագրված տեսարանի մարդիկ (գուցե ոչ նրանք) հերթով մտնում են եկեղեցի, երկու մոմով կամ առանց…

Ինչքա՜ն բան կարող էինք փոխել: Հասկանում եք երևի:

Ի՞նչ օգուտ՝ գինին ու ձուկը թանկ, թե՞ էժան: Ի՞նչ օգուտ, եթե աշխարհը շահենք, բայց կորցնենք մեր անձը:

Հիմա հարց՝ վասն մերոյ փրկությա՞ն, թե՞ վասն մերոյ ստամոքսի, վասն մերոյ հարևանից հետ չմնալո՞ւ, թե՞ վասն մերոյ գոռոզության…

Հ.Գ. (ինձ) «Կույրը կույրին չի առաջնորդում, այլապես երկուսն էլ փոսը կընկնեն»:

Լուսանկարը՝ Զարա Ղազարյանի

Լուսանկարը՝ Զարա Ղազարյանի

Լուսանկարը՝ Զարա Ղազարյանի

Լուսանկարը՝ Զարա Ղազարյանի

Լուսանկարը՝ Զարա Ղազարյանի

Լուսանկարը՝ Զարա Ղազարյանի

Լուսանկարը՝ Զարա Ղազարյանի

Լուսանկարը՝ Զարա Ղազարյանի

Լուսանկարը՝ Զարա Ղազարյանի

Լուսանկարը՝ Զարա Ղազարյանի

Ճշմարիտ, ճշմարիտ եմ ասում ձեզ. եթե ցորենի հատիկը հողի մեջ ընկնելով չմեռնի, միայն հատիկն ինքը կմնա, իսկ եթե մեռնի, բազում արդյունք կտա:

Հովհ. 12; 24

Քրիստոս հարյավ ի մեռելոց