Ուղիղ 5 տարի առաջ ես սկսեցի վարել «Արարատ» հեռուստաընկերության` «Մանուկների օրագիր» հաղորդաշարը։ Այն ինձ շատ բան տվեց՝ ճանաչում, նոր ընկերներ, գիտելիքների շտեմարանս ավելացրեցի նոր գիտելիքներով։ Առաջին եթերից հետո մեջս առաջացավ հետաքրքրություն հեռուստատեսության նկատմամբ։ Ես շատ սիրեցի այդ մասնագիտությունը։ Մի եթերը չավարտված՝ անհամբեր սպասում էի մյուս եթերին։ Սակայն այդ ամենը տևեց ընդամենը 2 տարի։ Այդ ծրագիրը որոշ խնդիրների պատճառով դադարեց։ Ես ու ընկերներս շատ տխրեցինք։ Մեզ այդ ամենից մնացին ընդամենը գեղեցիկ հուշեր։
Երկար դադարից հետո, 3 տարի անց՝ գովազդով տեսա, որ «Մանուկների օրագիրը» կյանքի է կոչվել։ Չեք պատկերացնի, թե ինչքան ուրախ էի։ Ուրախությանս չափ ու սահման չկար։ Ես անմիջապես զանգահարեցի մեր գլխավոր խմբագրին՝ ընկեր Անուշին, որպեսզի իմանամ, թե երբ է լինելու մեր առաջին հաղորդումը։ Առաջին երկու եթերը ամանորյա էին, դրանք շատ ուրախ անցան։ Ես ու ընկերներս մեզ շատ լավ էինք զգում։ Հետո ընկեր Անուշը ասաց, որ դա մեր վերջին եթերն էր «Մանուկների օրագրում», քանի որ մեզ փոխարինելու են գալիս փոքրիկները։ Մենք էլ էինք շատ փոքր, երբ առաջին անգամ ոտք դրեցինք հեռուստաընկերություն։
Հիմա մենք աշխատում ենք նոր ծրագրի վրա և հեռուստադիտողին կհանդիպենք, արդեն որպես պատանի։
