Կարծում եմ՝ բոլոր նրանք, ովքեր այս տարի քննության են, ինձ պես գոնե մեկ անգամ ասել են;
-Է՜հ, հենց մեր ժամանակով քննությունները պիտի բանավոր դարձնեի՞ն։
Ինչքան շատ է մոտենում քննություն տալու ժամանակը, այնքան շատ է ավելանում լարվածությունս։
Ամբողջ դասարանով «կպած» պարապում ենք, որ քննության օրը պատրաստ լինենք, չնայած նրան, որ դասերն այս տարի ավելի ու ավելի շատ են, քան մնացած տարիներին։
Մեկ-մեկ ընկերուհուս` Հասմիկին, ասում եմ.
-Ինչ դաժան ա ամեն ինչ, եկանք առաջին դասարան՝ 10-ամյայից 12-ամյա դառավ կրթությունը, հասանք 9-րդ դասարան՝ քննությունները դարձան բանավոր։
-Ոչինչ, եթե պարապենք, բանավորը գրավորից հեշտ կտանք,-մխիթարում է Հասմիկը։
Ամեն օր պարապել, պարապել, պարապել․․․
Այս կյանքում ոչինչ հեշտ չէ, անգամ ամենահեշտ բանը` քննությունը։
Ինչ-որ տեղ լավագույնը լինելու համար հարկավոր է պայքարել։