Բյուրականյան մեդիա ճամբար. ամենաերկար ու անվերջանալի օրը (օր 7)

Օրը սկսվեց խաղաղությամբ, քանի որ մոնտաժի խմբերը պետք է շարունակեին իրենց աշխատանքը և ոչ մի տարբերություն չէր լինելու նախորդ օրվանից: Հյուրանոցում հակասական աշխատանքային մթնոլորտ էր տիրում: Մոնտաժ անող խմբերը լուռ փակված էին սենյակներում, իսկ մյուսները, ովքեր պետք է իրենց օրը անցկացնեին նյութեր գրելով, անընդհատ շրջում էին միջանցքում գործնական տեսքով:

Հաճախ իրար գտնելու և ինչ-որ բան հարցնելու, կամ էլ համակարգիչ փնտրելու և նոր հանձնարարություն ստանալու համար: Այսպես էլ շարունակվեց օրը մինչև երեկո, իսկ երեկոյան ֆիլմերի ցուցադրումն էր: Այն ֆիլմերի, որոնք նկարել  էինք մենք, և որոնց մոնտաժը հենց նոր էր ավարտվել, կամ էլ փոքր- ինչ թերի էր մնացել:

Բոլորիս շատ հաճելի էր տեսնել այն ֆիլմերը էկրանի վրա, որոնց վրա մենք ենք աշխատել: Բոլորս մեծ հետաքրքրությամբ էինք դիտում՝ տեսնելու, թե մեր նկարած կադրերից որոնք են մնացել, և որոնք դեն նետվել:

Ֆիլմերի դիտումից հետո բոլորը՝ և հայերը, և սերբերը,  կարծիքներ հայտնեցին: Կարծիքները փոխակերպվեցին փոխադարձ շնորհակալությունների մեր և սերբերի միջև: Հետո դիտեցինք մեր սերբ ընկերներից մեկի պատրաստած նյութը Սերբիայի մասին: Նա շատ հումորով էր մոտեցել հարցին, և բոլորիս մի լավ ուրախացրեց: Երեկոն շարունակվեց հայկական և սերբական պարեր միմյանց սովորեցնելով և պարելով մինչև գիշերվա ժամը 2-ը: Այդ ժամին մենք հրաժեշտ տվեցինք մեր սերբ ընկերներին և ճանապարհեցինք նրանց օդանավակայան, հույս ունենալով, որ նրանք գնում են միայն լավ տպավորություններով: