Անկախ նրանից՝ մենք սովորում ենք միջնակարգ դպրոցում, ավագ դպրոցում, թե քոլեջում, Young life-ը միշտ հյուրընկալում է բոլորին իր տաքուկ անկյունում։ Young life-ը ստեղծվել է 1941 թ.-ին Տեխասի Դալլաս քաղաքում։ Կազմակերպության հիմքում ավելի շատ ընկած են ավագ և միջնակարգ դպրոցի աշակերտները։ Young Life թարգմանաբար նշանակում է երիտասարդ կյանք։ «Երիտասարդ կյանք»-ը Ամերիկայում, նաև Հայաստանում ճամբարներ է իրականացնում։ «Երիտասարդ կյանք»-ի յուրաքանչյուր ակումբ բաղկացած է կամավորներից, որոնք իրենց ժամանակը նվիրաբերում են երեխաներին նրանց օրը ավելի տարբերվող և հետաքրքրաշարժ դարձնելու համար։ «Երիտասարդ կյանքը» նրանց համար է, ովքեր ցանկանում են առավելագույնը ստանալ կյանքից։

Կազմակերպիչ Մոնիկա Այվազյանին հարցրի, թե որն է այս ճամբարի նպատակը.

-Նպատակը մեկն է՝ օգնել երիտասարդներին անցկացնել հետաքրքիր ժամանակ ու կարևորը՝ ձեռք բերել լավ ընկերներ։

Ճամբարի մասին տեղեկացել եմ ընկերներիցս, որոնք խորհուրդ էին տվել անպայման մասնակցել։ Ճամբարի մասին ինձ շատ են պատմել, բայց ցանկացա ինքս տեսենել՝ իսկապե՞ս այն այդքան հետաքրքիր է անցնում։

Ճամբարի տևողությունը 3 օր էր։ Օրը սկսվում էր նախաճաշով, թիմային խաղերով և ավարտվում հետաքրքիր զրույցներով։ Այս ճամբարը իսկապես տարբերվում էր մյուս իմ հաճախած ճամբարներից։ Ես շատ ուրախ էի, որ կարողացա գնալ և ինքս համոզվել։

Խաղերից մեկի ժամանակ մեզ տրվել էր 15 րոպե, և մեր առաջադրանքն էր` տարբեր բարձրության վրա գտնվող թելերին չդիպչելով անցնել մյուս կողմ։ Խաղի առաջին րոպեներին մենք այդքան էլ լավ թիմային խաղ չէինք ցուցաբերում, բայց հետո հասկացանք, որ եթե ցանկանում ենք հաղթել, ապա պետք է մեկս մյուսի կարծիքը լսենք, որպեսզի կարողանանք լավ արդյունքներ ցուցաբերել։ Հենց այդպես էլ վարվեցինք, երբ արդեն սկսեցինք միմյանց լսել, կարողացանք շատ ավելի արագ անցնել փորձությունը։ Կարևորը ցանկությունն է յուրաքանչյուրիս մեջ, ձգտումը։ Ամբողջ ընթացքն այնպես էր կազմակերպվում, որպեսզի բոլորն էլ կարողանան մասնակցություն ցուցաբերել։ Ոչ մի խաղի ժամանակ չի եղել այնպիսի դեպք, որ թիմով որևէ բան անենք, և ինչ-որ մեկը ընդգրկված չլինի։ Յուրաքանչյուր թիմում յուրաքանչյուր խաղացող իր դերը ունի, և այն ոչ ոք չէր կարող լրացնել։

Խաղերից մեկի ժամանակ այնպես ոգևորված էինք ներկայանում, որ մի պահ չէինք նկատել, որ մեր թիմի անդամներից մեկը վնասել էր իր ձեռքը հանուն հաղթանակի։ Այո՛, մենք հաղթեցինք, բայց հասկացանք, որ հաղթանակը չէ այդ պահին ավելի կարևոր։ Մեր հաջողության ամենամեծ գրավականներից մեկը մեր նվիրումն էր թիմին ու ընդհանուր գործին։

Կազմակերպիչներից մեկը՝ Տիգան Ղումաշյանը, մեզ հարցրեց.

-Ի՞նչ տվեցին ձեզ այս խաղերը և ի՞նչը ձեզ օգնեց ավելի լավ արդյունքներ ցուցաբերել։

Պատասխանն այսպիսին էր․

-Մեզ օգնեց միասնությունը, ընկերասիրությունը, հոգատարությունը և լսելու ունակությունը։

Երեկոյան ժամերին մենք ունենում էինք հետաքրքիր զրույցներ, կիսվում էինք մեր տպավորություններով։ Իրենց տպավորություններով կիսվեցին շատերը։

Անուշ Բաբոյանը պատմեց, որ ճամբարից վերադարձել է հիանալի տպավորություններով, սա նրա 2-րդ այցելությունն էր Young Life-ի ճամբար։ Նա համոզված էր, որ ամեն ինչ շատ լավ է անցնելու և իր սպասումները իսկապես արդարացան։ Նա այստեղ ձեռք բերեց բազմաթիվ ընկերներ, արժանացավ մեծ հոգատարության։ Անուշը մեջբերեց, որ այսուհետ միշտ կայցելի Young Life ակումբ և կհրավիրի իր մտերիմներին և ընկերներին։

Իսկ մեր թիմի անդամներից Դմիտրի Սելիմյանը և Լևոն Մխոյանը պատմեցին, որ շատ հետաքրքիր և բովանդակալից 3 օր են ունեցել ճամբարում: Նրանք չէին էլ պատկերացնում, որ այդքան լավ կանցի:

Լիաննա Բաղոյանը պատմեց, որ Young Life-ը միակ տեղն է, որտեղ նա իրեն զգում է շատ հարմար, դա այն տեղն է, որտեղ ոչ ոք չի ծիծաղում քո թերությունների վրա, ու քեզ ընդունում են այնպիսին, ինչպիսին կաս, նրա համար սա պարզապես ճամբար չէ, այլ կյանք։ Բացի լավ ժամանակ անցկացնելը՝ նաև շատ գիտելիքներ ես ձեռք բերում։ Շփվում ես քեզանից մեծ ու խելամիտ մարդկանց հետ, որոնք շատ վաղուց ընտրել են կյանքի ճիշտ ուղին և շատ լավ օրինակ կարող են մեզ բոլորիս համար լինել։

Գիտեք՝ առաջին հայացքից թվում է, թե ուղղակի գալիս ենք խաղալու համար և ոչ մի արտասովոր բան չկա, բայց մենք դրանց շնորհիվ սովորում ենք մեկս մյուսին գնահատել, լինել ինքնուրույն, ինքներս մեզ բացահայտել, ձեռք բերել շատ գիտելիքներ և կտրվել համակարգիչներից, իսկ ընկերասիրությունը, հոգատարությունը առաջնայիններից է, որ ձեռք ենք բերել այդ օրերի ընթացքում։