Էմմա Մելքոնյանի բոլոր հրապարակումները

1988-ի երկրաշարժից հետո Գյումրիում ամեն ինչ փուլ եկավ…

Լուսանկարը՝ Մարիամ Գասպարյանի

Լուսանկարը՝ Մարիամ Գասպարյանի

Գյումրիում մինչ օրս էլ ամեն քայլափոխի մնացել են ավերված շինությունների փլատակները, որոնք ճնշում են մեզ: Երկրաշարժից հետո Գյումրին տնակավան էր հիշեցնում: Կամաց-կամաց քաղաքը վերականգնվում է, սակայն դեռ շատ են անօթևան մարդիկ, որոնք շարունակում են ապրել ժամանակավոր կացարաններում: Այդ կացարանները հաստատ 25 տարվա համար չէին նախատեսված: Թե ինչքան մարդ է այդ տնակների անտանելի պայմանների պատճառով կորցրել առողջությունը, չեմ կարող ասել: Բայց չէ՞ որ Գյումրին նաև մեծ արդյունաբերական քաղաք էր` բարձրակարգ մասնագետներով, իր կարևոր նշանակությամբ: Մեկ օրում բոլորը դարձան գործազուրկ, և մինչ օրս գործազուրկ են: Մի քանի տարի է, ինչ մեր հանրապետությունը Գյումրի քաղաքի անօթևաններին տուն է տրամադրում «Մուշ» թաղամասում: Սակայն այդ շենքերը շատ անորակ են, և եթե բնակարանի պատին անգամ մի նկար փակցնեն, ապա ամբողջ շենքը կփլուզվի… Մարդիկ դժգոհում են իրենց նոր բնակարաններից, բայց ի՞նչ անել, երբ տնակների մեջ ապրելն էլ այլևս հնարավոր չէ… Երբ ամեն օր տեսնում ենք, թե ինչպես մի տնակ այրվեց, թե ինչպես  տնակի առաստաղը փուլ եկավ, դե, չխոսենք էլ հիվանդությունների մասին… Ամենից շատ ինձ հուզում է մի հարց. ե՞րբ է երկրաշարժ տեսած գյումրեցին, որն ունի բազում հոգսեր, ապրելու ապահով կյանքով…