5-րդ օրը իհարկե սկսվեց նախաճաշով և շարունակվեց դասընթացով, ուղղակի այս անգամ վայրն էր փոխվել: Լրագրող ընկերուհիներ Սանդրան և Դեսիրեն, ովքեր երկուսն էլ Շվեդիայից են, խոսեցին “shrinking space” ասվածի մասին, որը նկարագրում է, թե ինչքանով է քաղաքացիական հասարակության առաջ բաց տեղեկատվական դաշտը: Ուսումնասիրեցինք աշխարհի քարտեզը, որի վրա հենց գույներով նշված էր, թե երկիրը ինչքանով է «բաց կամ փակ»: Հետո նրանք մի այսպիսի խաղ առաջարկեցին:
Մենք կանգնում ենք, նրանք կարդում են ինչ-որ հոդվածի բնութագիր, և մենք պետք է հասկանայինք, օրինակ, Շվեդիայում իրավունք ունե՞նք այդպիսի հոդված հրապարակել, թե՞ ոչ: Հասկացանք, որ օրինակ «Պայթուցիկ ստեղծելու 5 հեշտ եղանակ» հոդվածը միանգամայն արդարացիորեն կարող է տեղադրվել, քանի որ այն տեղեկատվական բնույթի է, իսկ այ, հայտարարել, որ մուսուլմանները գաղտնի կազմակերպություն ունեն՝ ոչ, դե որովհետև ոչ մի կոնկրետություն չպարունակելով, բոլոր մուսուլմաններին է վերագրվում հոդվածը:
Հետո խմբերի բաժանվեցինք և սկսեցինք քննարկել մեր երկրների լրատվական դաշտի տարբերություններն ու նմանությունները: Արդյունքները քննարկելուց հետո նորից մի փոքրիկ խաղ խաղացինք, որը ավելի շատ կապված էր մարդու իրավունքների հետ:
Մենք ստացանք դերեր, կանգնեցինք մի գծի վրա, Սանդրան և Դեսիրեն կարդում էին իրավիճակներ, և մենք ըստ մեր դերի, պետք է առաջ քայլ անեինք կամ մնայինք տեղում, ըստ այն բանի, թե ինչքանով մեր կերպարը հնարավորություն ուներ այսինչ բանը անելու: Խաղի վերջում արդյունքները բավականին տեսանելի էին. դու կամ առջևում ես, կամ` հետևում:
Դասընթացը շարունակեց Մարտինը, թեման տվյալների մշակումն էր: Դասընթացի սկիզբը մեծ խանդավառություն առաջացրեց, որովհետև երբ Մարտինը տվյալների մշակման հիմնադրի մասին էր պատմում, նրա անունը շատերի սիրելի ֆիլմի սիրելի հերոսի անունն էր նույնությամբ՝ Ջոն Սնոու:
Շարունակությունն էլ պակաս հետաքրքիր չէր: Ուսումնասիրեցինք տարբեր վիճակագրություններ, գրաֆիկներ, որն էլ հենց տվյալների վրա հիմնված պատմությունների հիմքն է: Բայց փաստերն ու թվերը ոսկորներն ու հյուսվածնքներն են, մաշկը ծածկելու համար էլ հենց պետք է լրագրողական հոտառությունը: Այսինքն, պետք է հավասարակշռության մեջ պահենք հետաքրքիր պատմությունն ու վիճակագրական փաստերը:
Դասընթացի վերջում թիմերով սկսեցինք ներկայացնել մեր ընտրած թեման. ինչ ենք արել և ինչ ենք պատրաստվում անել, որից հետո ամբողջ օրը մեր տրամադրության տակ էր: Օրվա շարունակության ամենակարևոր մասը այն էր, որ վերջապես գերմանական նրբերշիկ փորձեցինք: