Ասում են՝ աղջիկները իրենց հայրերին շատ են նման։ Ինձ էլ միշտ բնութագրում են՝ հորդ կտորն ես։
Եվ իրոք, ոչ միայն արտաքինն է, որ կփաստի դրա մասին, այլև բնավորության ամենաթեթև ու ծանր գծերը։
Չնայած դժվարին պատանեկությանն ու իր երազանքներին չհասնելուն՝ հայրս ոչ մի վայրկյան չի կոտրվել ու կյանքի մարտահրավերները պատվախնդրորեն է հաղթահարել։
-Ինչ որ պիտի լինի, լինելու ա իր ճիշտ ժամանակին։ Պիտի համբերատար լինես։
Երազում էի համալսարանում կրթություն ստանալու մասին, բայց հնարավորություն չունեցա. հո կյանքը դրանով չավարտվեց։ Վաղ թե ուշ գտա ինձ՝ վարպետություն սովորեցի ու սիրեցի աշխատանքս։ Քեզ էնպիսի մասնագիտություն ընտրիր, որ հետաքրքրությունդ էդ բնագավառում մարելու փոխարեն օր առ օր աճի, ու որ չփոշմանես կատարածդ ընտրության հարցում։
Գիտե՞ս՝ միշտ ձգտել եմ նմանվել քեզ ու էնքան երախտապարտ եմ, որ աշխարհի հայրերից հենց դու ես ինձ բաժին ընկել։
Ոչ մի բանի հետ չեմ փոխի քեզնից ստացած հոգատարությունը ու ինձ խնայելու հորդորները, ինձ՝ դասից կտրել վախեցող զգուշությամբ սենյակս մտնելդ ու գլուխս շոյելդ, չնայած սեփական հոգնածությանդ՝ ինձ մեքենայով պարապմունքի հասցնելը՝ ի՞նչ քայլել, ցուրտ ա, կմրսես, և հետո միայն կիսատ մնացած աշխատանքին վերադառնալու պատրաստակամությունդ։
Ոչնչի հետ չեմ փոխի քեզ հետ ունեցած զրույցները, որևէ հարցի շուրջ քեզ հետ ունեցած բանավեճերը ինձ տված խորհուրդներդ։ 40-ամյա կյանքիդ 16 տարին ինձ ես նվիրել, պա՛պ։ Գիտե՞ս՝ ամեն ինչ կտայի քեզ միշտ գրկելու, սպիներով պատված ձեռքերդ շոյելու, քեզ համար թեյ պատրաստելու, հարազատ ժպիտովդ ուրախանալու ու քեզ հետ երկար տարիներ հիշողություններ ստեղծելու համար։
Շնորհակալ եմ քո աղջիկը լինելու համար։