Զրույց աշխարհի կրկնակի չեմպիոն Դավիթ Դադիկյանի հետ

-Քանի՞ տարեկանից ես սկսել զբաղվել բազկամարտով, ի՞նքդ ես ընտրել այս սպորտաձևը:

-Սպորտի նկատմամբ իմ մեջ սեր է սերմանել հայրս, ով ժամանակին զբաղվել է ծանրամարտով: Հենց նա էլ 6 տարեկան հասակում ինձ տարել է ըմբշամարտի դասընթացների: Արդեն 15 տարեկանում ես ինքս եմ կայացրել բազկամարտով զբաղվելու որոշումը:

-Ո՞ր մրցումներն ես համարում քո մարզական կարերիայի գլխավոր նվաճումները:

-Յուրաքանչյուր մրցույթ, յուրաքանչյուր հաղթանակ և պարտություն կարևոր դեր են խաղում իմ կյանքում: Կարևոր մրցույթներից մեկը դա Լոռու մարզի բազկամարտի առաջնությունն էր, որտեղ դարձել եմ բացարձակ չեմպիոն: Հաջորդ նվաճումս Հայաստանի մեծահասակների առաջնությունում, 15 տարեկան լինելով հանդերձ, երկրորդ հորիզոնական զբաղեցնելն էր: 17 տարեկանում դարձել եմ Եվրոպայի չեմպիոն: Հաջորդ և ինձ համար ամենակարևոր  նվաճումը Աշխարհի կրկնակի չեմպիոնի կոչմանը արժանանալն է:

-Ի՞նչ էիր զգում, երբ կանգնած էիր պատվանդանի վրա:

-Ամեն անգամ պատվանդանի վրա կանգնելիս, սեփական հաղթանակից չափազանց ուրախանալով, ես երբեմն չեմ էլ հասկանում` ինչ է կատարվում, ամեն ինչ շատ արագ է տեղի ունենում: Սակային այս անգամ ես հպարտություն էի զգում և գիտակցում էի հաղթանակիս կարևորությունը: Ես հպարտ էի, որ այդ օրը հնչեց հենց Հայաստանի օրհներգը, և բարձրացավ իմ երկրի եռագույնը: Ուրախ էի, որ բարձր եմ պահել երկրիս, քաղաք Վանաձորիս և մարզչիս անունը:

-Իսկ ո՞վ է մարզիչդ և ի՞նչ դեր է խաղում քո կյանքում:

-Չնայած նրան, որ ես Վանաձորից եմ, բազկամարտով զբաղվել եմ քաղաք Արմավիրի «Օլիմպ» մարզասրահում: Եվ մարզիչս էլ Արման Փիրոյանն է` սպորտի վաստակավոր գործիչ և հիանալի մարզիչ: Այն մասին, թե ինչ դեր է խաղում իմ կյանքում, կարող եմ ասել միայն մի բան, եթե չլիներ նա, ես այսօր չէի զբաղվի նրանով, ինչով զբաղվում եմ:

-Ու՞մ ես համարում քո ամենաուժեղ մրցակիցը:

-Կարծում եմ ամենաուժեղ մրցակիցներիս հանդիպել եմ Աշխարհի բազկամարտի առաջնության ժամանակ: Մրցակիցներիցս մեկը ազգությամբ ռուս Զախար Բադաևն էր, մյուսը` ուկրաինացի Ալեգ Դանիլովը: Սակայն կամքի ուժը և վստահությունը սեփական ուժերի նկատմամբ, թույլ տվեցին հեշտությամբ հաղթել երկու ուժեղագույն մարզիկներին էլ:

-Որտե՞ղ եք սովորում այժմ և ի՞նչ պլաններ ունեք ապագայի համար:

-Այժմ սովորում եմ Երևանի ՖԿՀՊԻ-ի  երկրորդ կուրսում: Հաջորդ 2 տարիների ընթացքում պլաններս ամբողջությամբ պատկանում են ՀՀ բանակին, իսկ հետո կշարունակեմ ուսումս և կսկսեմ պատրաստվել նոր առաջնություններին, որոնք դեռ շատ կլինեն իմ կյանքում:

Հարցազրույցը վարեց Մարիամ Բարսեղյանը