Լուսանկարը՝ Էլադա Պետրոսյանի
Այս տարի Հայ Առաքելական եկեղեցին Հիսուս Քրիստոսի «հրաշափառ» հարության տոնը նշում է այսօր` ապրիլի 1-ին: Թե ինչ և ինչպես են Զատիկը նշում եկեղեցում, ինչ խորհուրդ ունի՝ բոլորդ գիտեք, բայց թե ամեն տեղ ինչպես էին նշում մեր գյուղերում, հետաքրքիր կլիներ իմանալ: Տատիկս՝ Էլիդա Պետրոսյանը, զրույցում ասաց, որ գյուղերում պահպանվել է տոնի ուտեստային մասը, իսկ կազմակերպվող հասարակական, համայնքային միջոցառումները, խնջույքները, արարողությունները, խաղերը, պարերը, երգերը, միմյանց տներ շնորհավորական այցելությունները մոռացվել են:
Լուսանկարը՝ Էլադա Պետրոսյանի
Նաև կային Սուրբ Զատիկի հետ կապված մի քանի անվանդույթներ: Օրինակ, Ավագ հինգշաբթի օրը պետք է թթու դրած կաղամբի ջրով ապուր եփեն, և ընտանիքի բոլոր անդամները պետք է ուտեն այդ ապուրը, որպեսզի օձը վնաս չտա որևէ մեկին: Իսկ ուրբաթ օրը, Կորնջի ձու են եփում, և ընտանիքի անդամներից ամեն մեկը պետք է պարտադիր կերպով մեկ ձու ուտի, որպեսզի աղիքները չցավի և ընդհանրապես ստամոքսի հետ խնդիրներ չառաջանան: Մեկ այլ, առավել հետաքրքիր և պահպանողական ավանդույթ էլ կա մեր Արզական գյուղում: Մինչև Զատիկի շաբաթը նախորդող կիրակին գնում են ջահել հարսներին իրենց հարազատները տանում են դարձ, հետո Սուրբ Զատիկի կիրակի առավոտյան սկեսուրը՝ իր ջահել հարազատների՝ կանանց և աղջիկների հետ, միասին գալիս են աղջկա տուն, և սկեսուրն ասում է, իհարկե, տոնական տրամադրությամբ.
-Գաթա թխեմ, հալվա թխեմ, գա՛մ քեզ սիրով տանեմ, մեր տուն պահեմ:
Եվ այսպես, հավաքվում են և գնում եկեղեցի: Օրինակ՝ մեր գյուղում, գնում են Սուրբ Մարիամ Աստվածածին եկեղեցի, մոմ վառում, աղոթք անում, որից հետո գնում են փեսայի տուն և հարազատներով շարունակում մեծ ցնծությամբ նշել տոնը: