Լուսանկարը՝ Աշխեն Հայրապետյանի

Տանը նստած էի` համակարգչով խաղ էի խաղում: Հանկարծ հեռախոսը զանգեց, վերցրեցի, ընկերս էր` Տիգրանը:

-Ժան, մենք որոշել ենք դասարանով հավաքվել, մի լավ ուրախանալ: Կգա՞ս:

-Այո, գալիս եմ, բայց որտե՞ղ ենք հավաքվում:

-«Երիտասարդականում»:

-Էհ, արդեն զզվեցի էտ «Երիտասարդականից»:

-Բա ուրիշ ի՞նչ կառաջարկես, ուրիշ տեղ չկա:

-Լավ, գալիս եմ:

Այսպիսի զրույցները շատ են Եղեգնաձորում: Այստեղ կա ընդամենը մի սրճարան: Ես շատ կցանկանայի, որ Եղեգնաձորում լիներ, օրինակ, կարաոկե ակումբ, բոուլինգ ակումբ, լողի դասընթացներ և այլն: Ես նշեցի կոնկրետ այս վայրերը, քանի որ Եղեգնաձորի երիտասարդները շատ են զգում սրանց կարիքը: