Ընկերուհիներիցս մեկը իր լավագույն ընկերուհու համար գիրք էր թարգմանել ռուսերենից հայերեն, և այդ գիրքը հետաքրքրություն էր առաջացրել ոչ միայն մեր գյուղի` Մալիշկայի, այլև այլ տարածաշրջանների երիտասարդների շրջանում: Սվետլանան թարգմանել էր գիրքը, քանի որ Արփինեն՝ իր ընկերուհին, այնքան էլ լավ չէր տիրապետում ռուսերենին, բայց շատ էր ցանկանում կարդալ գիրքը: Արփինեն ստացավ գիրքը իր ծննդյան օրը, կարծում եմ լավ անակնկալ է եղել:
Ստորև ներկայացնում եմ հարցազրույցները Սվետլանա Ստեփանյանի՝ գրքի թարգմանչուհու և նրա ընկերուհու՝ Արփինե Մնացականյանի հետ:
-Ես ընդհանրապես շատ եմ սիրում կարդալ: Սիրում եմ ժամանակակից գրականություն, բայց քանի որ հայերեն թարգմանած քիչ գրքեր կան, կարդում եմ ռուսերենով,- մեր զրույցի ընթացքում ասաց Սվետլանա Ստեփանյանը,- սակայն կան բոլորը չէ, որ բավականաչափ տիրապետում են օտար լեզուներին:
Մի անգամ իմ մտերիմ ընկերուհու հետ կիսվեցի կարդացածս վերջին գրքի տպավորություններով: Գիրքը կարդալուց հետո երկար ժամանակ չէի կարողանում մոռանալ նրա մասին, և Արփինեն նույնպես ցանկություն հայտնեց կարդալ այն: Բայց նա ռուսերենին այդքան լավ չէր տիրապետում: Հենց դա էլ դարձավ գրքի թարգմանության գլխավոր պատճառը:
-Արդյո՞ք գիտելիքներդ բավարա՞ր էին գիրքն ինքնուրույն թարգմանելու համար,- հարցրեցինք մենք:
-Քանի որ սա առաջին մեծածավալ ստեղծագործությունն էր, որ ես թարգմանում էի, օգնության կարիք ունենալու մտավախություն կար, բայց երբ սկսեցի թարգմանել, ամեն ինչ սահուն ու հարթ ընթացավ: Այնպես որ օգնության կարիք չունեցա: Ես գիրքը թարգմանել եմ ինքնուրույն, ինչքան էլ որ շատերի համար այդ փաստը անհավատալի է:
-Ե՞րբ Արփինեն ստացավ իր նվերը:
-Իր ծննդյան օրը:
-Ի՞նչ կարծիք ունես գրքի մասին:
-Ինչպես ցանկացած գիրք, այս գիրքը ևս ունի իր թե՛ լավ, թե՛ վատ կողմերը: Ես չեմ կարող ասել, որ այս գիրքը գրականության գլուխգործոցներից մեկն է: Նախ, քանի որ գրքի մեջ կան շատ անհամապատասխանություններ, որոնք ես նկատել եմ միայն թարգմանության ժամանակ: Կա անհարգալից բառապաշար, որը թարգմանելու ժամանակ բավականին մեծ խնդիր էր դառնում, սակայն ես ինչքան հնարավոր է, այդ հատվածները մեղմ եմ թարգմանել, կան բռնության տեսարաններ, որոնք կարող են շատ մեծ ազդեցություն ունենալ այն մարդկանց վրա, ում ներաշխարհը լիովին ձևավորված չէ: Չնայած գիրքը նախատեսված է 16 տարեկանից բարձր անձանց համար, պետք է հաշվի առնել այն փաստը, որ ընթերցողների մեծ մասը 12 տարեկանից բարձր անձինք են: Բայց այս ամենից զատ գիրքը շատ ուսուցողական է, այն չի քարոզում ինքնասպանության գաղափարը, այլ հակառակը, սովորեցնում է ապրել և գնահատել կյանքը՝ հաճույք ստանալով մանրուքներից:
-Միայն Արփինե՞ն կարող է կարդալ գիրքը:
-Սկզբում կար գրքի միայն մեկ՝ ձեռագիր տարբերակ: Ես չէի ցանկանում գիրքը որևէ տեղ հրապարակել, քանի որ մտածում էի, որ ոչ ոք չի կարդա, և որ թարգմանությունը որակյալ չէ: Սակայն երբ շատ մարդիկ իմացան գրքի մասին և ցանկացան կարդալ, բացվեց ֆեյսբուքյան էջ, որտեղ տեղադրվեց գիրքը: Այն կարճ ժամանակահատվածում հայտնի դարձավ և սիրվեց շատերի կողմից: Այժմ գիրքը հասանելի է online և offline տիրույթներում: Ես նաև ցանկանում եմ տպագրել գիրքը, և այժմ զբաղվում եմ տպագրման հարցերով:
Այս և նմանատիպ գրքերը օգնում են, որ անհատի աշխարհայացքը զարգանա, որ կյանքի այս կամ այն իրավիճակներում գտնի ճիշտ ելք և չհուսահատվի: Սակայն այնուամենայտիվ, միևնույն գիրքը կարող է կարդալ 10 հոգի, և յուրաքանչյուրը կհասկանա այն յուրովի:
-Պատրաստվո՞ւմ ես էլի գրքեր թարգմանել, ե՞րբ դրանք պատրաստ կլինեն կամ ե՞րբ կսկսես թարգմանության աշխատանքները:
-Այո, պատրաստվում եմ, շատ շուտով սկսելու եմ թարգմանել Ֆորման Գեյլի «Եթե ես մնամ» գիրքը: Ամռանը թարգմանությունը լիովին ավարտված կլինի:
-Ի՞նչ տվեց քեզ գրքի թարգմանությունը:
-Գրքի թարգմանությունը ինձ տվեց շատ մեծ փորձ: Մարդիկ, ովքեր քննադական մեկնաբանություններ էին թողում գրքի վերաբերյալ, օգնեցին ինձ ավելի կատարելագործել թարգմանությունը: Հիմնականում ինձ շատ քննադատեցին, որ թարգմանության մեջ շատ էին 18+ բառերի քանակը, բայց ես շատ լավ գիտեի, որ եթե նրանք կարդային բնօրինակը, կտեսնեին, որ իմ թարգմանության մեջ այդ բառերի ամենաչնչին քանակն է:
-Ինչպիսի՞ գրականություն խորհուրդ կտաս ընթերցել քո հասակակիցներին:
-Խորհուրդ կտամ կարդալ անդադար, ամենուրեք և միշտ: Կապ չունի, թե ինչ ոճի, ժանրի կամ տարիքի համար է գիրքը, կարդացեք այն, ինչ հոգեհարազատ է, և գրքերից միայն ու միայն լավ դասեր քաղեք:
Մենք նաև զրուցեցինք Սվետլանայի ընկերուհու` Արփինեի հետ, ում համար Սվետլանան թարգմանել էր գիրքը:
-Դուք Սվետլանայի հետ սովորում ես արդեն 11 տարի, բայց մտերմացել ես վերջին երեք տարում: Ի՞նչն էր պատճառը:
-Կոնկրետ պատճառ չեմ կարող նշել, քանի որ մենք մտերմացել ենք ժամանակի ընթացքում և մինչ օրս էլ շատ մտերիմ ենք, ինչպես հարազատ քույրեր:
Սվետլանան ունի հրաշալի բնավորություն և բարի հոգի: Չի սիրում կեղծավոր մարդկանց, խելացի է և միշտ դրական էներգիայով է լցված: Նպատակասլաց է, եթե իր առջև նպատակ է դնում՝ ապա անպայման հասնում է դրան: Սիրում է կարդալ գրքեր, երգել և դիտել ֆիլմեր: Կարող եմ ասել, որ մեր ճաշակները համընկնում են գրեթե բոլոր առումներով:
-Ամեն մարդ չէ որ իր ընկերոջ կամ ընկերուհու համար գիրք կթարգմաներ: Որքանո՞վ ես գնահատում այն, որ նա հենց քեզ համար է թարգմանել գիրքը:
-Ես շատ եմ գնահատում նրա աշխատանքը և հպարտանում եմ նրանով, քանի որ ինչպես դուք ասացիք, ամեն մարդ չէ, որ իր ընկերոջ կամ ընկերուհու համար գիրք կթարգմաներ: Դա ինձ համար շատ մեծ անակնկալ էր, քանի որ ես չգիտեի, որ նա թարգմանում է այդ գիրքը, որպեսզի նվիրի ինձ իմ ծննդյան օրվա առթիվ: Ես ուղղակի հիացած էի: Ամեն ինչ խառնվել էր իրար, և չհասկացա, թե այդ պահին ինչ կատարվեց ինձ հետ: Ես ուղղակի կարող եմ ասել, որ անչափ երջանիկ էի:
Զրույցը վարեցին Հասմիկ Գիվարգիզյանը և Գոհար Զաքարյանը
