Ես Մարիամ Գրիգորյանն եմ, սովորում եմ 11-րդ դասարանում: Արդեն ժամանակն է, որ ընտրեմ ապագա մասնագիտությունս: Ծնողներս անընդհատ հորդորում են վերջնական որոշում կայացնել, քանի որ տատանվում եմ մի քանի մասնագիտությունների շուրջ:
Հիշում եմ, երբ փոքր էի, ուզում էի ուսուցչուհի դառնալ միայն նրա համար, որ մատյանը լրացնեմ:
Ես շատ եմ սիրում օտար լեզուներ և շնորհակալ պիտի լինեմ մայրիկիս, որ նա շուտ է նկատել դա և ուսումս տարել է այդ ուղղությամբ: Մի երկու տարի առաջ որոշել էի, որ պիտի դառնամ լեզվաբան կամ թարգմանչուհի, սակայն 10-րդ դասարանում հայոց լեզվի դասընթացից անցնում էինք տեղեկատվական ժանրը: Որպես տնային առաջադրանք գրեցի ակնարկ, ռեպորտաժ, հարցազրույց և թղթակցություն: Հենց այդ ժամանակ ինձ սկսեց հետաքրքրել այդ ոլորտը:
Ես գիտեմ, որ ոչինչ հենց այնպես չի տրվում, դրա համար էլ պետք է ջանքեր թափել: Շատ եմ աշխատում այդ ուղղությամբ: Դիտում եմ հաղորդումներ, ընթերցում եմ ամսագրեր և ինչու չէ, նաև գեղարվեստական գրքեր, փորձում եմ սովորել և ամեն ինչից վերցնել առավելագույնը: Դա կարծես դարձել է նպատակ, և ամեն կերպ ձգտում եմ հասնել դրան:
Կարծես գտել եմ պատասխանը: