Է՜հ, նորից բան չկա անելու, ինչո՞վ զբաղվեմ: Վայ, համակարգիչն ազատ է: Ու սկսվե՜ց… Ֆիլմեր, խաղեր, սոցցանցեր, մինչև հոգնելը, կամ էլ՝ որոշ մարդկանց նման՝ երբեք չհոգնելով:
Ըհը, մաման կրկին ասաց, որ փոխարենը գիրք կարդամ, բայց դե, ի՞նչ գիրք, գիրքը միշտ էլ կա, իսկ խաղը չի սպասի…
Երևի թե շատերն են այսպես մտածում, ու կարծում եմ, որ շատ սխալ են անում։ Երբ ամառային արձակուրդների համար գրքեր են հանձնարարում, որ կարդաք, մտածում ենք, որ դեռ ժամանակ կա, կսպասենք մինչև հասնենք այդ դասերին ու կկարդանք: Հասանք դասերին՝ լա՜վ, կսպասենք մինչև հարմար լինի՝ կարդամ: Բայց այդպես էլ հարմար ժամանակ չենք գտնում, ու գրքերի մի ամբողջ շարան է հավաքվում գրադարակումս, որնք արդեն որոշել եմ, որ արձակուրդներին կարդամ… Եվ այսպես, մինչև հասնում ես միասնական քննություն տալու պահին ու քեզ մեջտեղից ճղում, որ հասցնես պատրաստվել ու ոչինչ բաց չթողնես:
Կան մարդիկ, ովքեր իսկապես կարդում են գրքերն ու դրանք շատ-շատ են սիրում`չէ, ես նրանց շարքին չեմ պատկանում: Ես, չգիտեմ ինչու, բայց գրքեր չեմ սիրում կարդալ ու կարդում եմ հազվագյուտ հեղինակների ստեղծագործություններ։ Գիտեմ՝ վատ է, բայց դե, ի՞նչ արած՝ այդպիսին եմ ես։ Եթե կա մեկն, ով ինձ կառաջարկի մի գիրք, որը կարդալուց հետո ես իսկապես կսիրեմ կարդալ ավելի շատ, քան հիմա, խնդրեմ՝ գրե՛ք: Ես էլ անկեղծացա, երևի նրա համար, որ ինձ իսկապես էդպիսի գիրք առաջարկեք:
Հ.Գ. Սիրում եմ անսպասելի ու խառնաշփոթ պատմություններ, գրքեր, որոնց սյուժեն նախապես անհնար կլինի գուշակել…