Քայլում եմ փողոցով ու նայում եմ շուրջս: Տուն, ծառ, պատուհաններ, տարբեր տեսակի ու ձևի դարպասներ: Սրանց կարելի է հանդիպել գյուղական բոլոր համայնքներում: Քաղաքում մի քիչ այլ է՝ շենքեր, խանութներ, մեքենաներ: Իսկ հիմա, դադարե՛ք կարդալ նյութս ու մտածե՛ք՝ ո՞ր բառը կարող է միավորել թվարկածներս:
Արվեստ: Իմ կարծիքով արվեստն ամենուր է: Կար ժամանակ, երբ մտածում էի, որ արվեստը մշակույթի հետ կապ ունեցող երևույթ է, մոտավորապես այսպես. արվեստն ունի մի քանի ճյուղ՝ երգ, պար, նկարչություն, երաժշտություն և այլն: Անգամ դեմ էի այն կարծիքին, թե կինոն ու լուսանկարչությունը նույնպես արվեստի գործ են: Ինչպե՞ս կարող են նոր տեխնոլոգիաների հետ կապ ունեցող բաները լինել արվեստ: Լավ էի մտածում, չէ՞: Չէ, իհարկե: Հիմա կարծիքս լրիվ ուրիշ է: Նստած հավաքում եմ համակարգչով այս նյութը, նայելով մոնիտորին: Մոնիտորը ստեղծված է մարդու կողմից, ունի հաճելի դիզայն ու հարմարավետ է: Իսկական արվեստի գործ: Նայում եմ պատուհանից դուրս: Մեքենա է կանգնած: Ինչո՞վ այն արվեստ չէ: Գեղեցիկ տեսք ունի, անհրաժեշտ է ամեն տեղ:
Ես անգամ սահմանում եմ մտածել արվեստի համար: Մարդու կողմից ստեղծված և արված ամեն ինչ արվեստ է: Դե, հա: Այգիներն ու կտավները արվեստ են: Դերասանական խաղն արվեստ է, նկարչությունն արվեստ է: Ամեն ինչ արվեստ է: Ես էլ եմ ուզում արվեստի մի ճյուղով զբաղվել: Լրագրություն: Ինչի կասկածող կա՞, որ մարդկանց հետ ճիշտ շփվելը, նրանց գրագետ ու լավ ձևով նորություններ հայտնելը արվեստ է: Իհարկե, արվեստ է:
Բնությունն էլ է արվեստ, բնական արվեստ է: Բա, տեսնո՞ւմ եք, անգամ արվեստի տեսակներ հորինեցի՝ բնական ու արհեստական: Դե, պարզ է՝ մարդու կողմից ստեղծվածը արհեստական արվեստ է, իսկ անտառները, լեռները, օվկիանոսները բնական են: Մի քիչ խառը ստացվեց: Մի րոպե, ուրեմն ըստ իմ ասածի, մարդը բնական արվե՞ստ է: Հըմմ, հա, ինչի չէ՞: Արվեստ է, իսկակա՜ն արվեստ: