Լուսանկարը` Սերյոժա Առաքելյանի

Գովազդային կարգախոսներ

Մեկ-մեկ զարմանում եմ, թե ովքեր են թարգմանում կամ հորինում տարբեր գովազդային կարգախոսներ, որոնք բացահայտ հիմարություն են, կամ գուցե շատ լավ ու ճիշտ են հնչում անգլերեն, բայց հայերենում վերածվում են աղետալի գռեհկության, բայց ոչ ոք չի փորձում դրանք մի քիչ փոփոխել:

Կա, օրինակ, մի բավականին անիմաստ նախադասություն, որը, այնպիսի տպավորություն է, թե օգտագործվում է բոլոր այն գովազդներում, որոնց ստեղծողները չեն հասցրել ուրիշ բան հորինել. «Ստեղծված է քեզ համար»: Ո՞ւմ: Ի՞մ: Ի՞նչ իմացաք, որ ինձ համար է ստեղծված:

Ինչո՞ւ է, օրինակ, լվացքի փոշին ինձ համար ստեղծված: Ես խնդրե՞լ եմ: Իսկ ինչպե՞ս եք ինձ համար ստեղծել: Չինական գործարանում Մաո Ցզեդունի փոխարեն իմ լուսապայծառ դիմանկա՞րն եք կախել, որպեսզի չինացի աշխատավորն իմանա, թե ում է պարտական իր հանապազօրյա հացի համար:

Կամ ո՞վ ասաց, որ այս նոր, ուլտրաբարակ (իմ սիրելի բառերից մեկն է) միջադիրները ստեղծված են ինձ համար: Մինչև այսօր, փառք Աստծո, չեմ օգտագործել, կարիքն էլ չեմ զգացել, ոչ ուլտրաբարակ, ոչ սուպերհաստ: Ինչո՞ւ եք իզուր նեղություն քաշել, ծախս արել, ինձ համար միջադիր ստեղծել: Պետք չէր, էրեխեքի արև:

Թերևս ենթադրվում է, որ եթե իմանամ, որ այս կամ այն բանը ստեղծված է ինձ համար, հենց հեռուստացույցի առաջ պետք է կատարսիս ապրեմ ու գլխապատառ վազեմ խանութ` գնելու բոլոր միջադիրները, լվացքի փոշիները, մեկ-երկու պարկ շինանյութ և մի զույգ ձմեռային անվադող, որոնք նույնպես «ստեղծված են ինձ համար»` Աստված գիտի, թե ինչի համար, բայց դե մարդիկ նեղություն են քաշել, ամոթ է:

Ընդհանրապես` ի՞նչ հիմար սովորություն է ուղղակի խոսքով դիմել ինձ հեռուստացույցի միջից: Օրինակ` հարցեր տալ. «Երիտասա՞րդ ես»: Քեզ ի՞նչ: Ակնկալվում է, որ այդ պահին հեռուստացույցի առաջ պետք է վեր ցատկեմ տեղիցս ու գոռամ «այո-ո-ո՞»: Եվ էքստազի մեջ հեռուստացույցի հետ ողջագուրվե՞մ:

«Սիրո՞ւմ ես ապրել ակտիվ կյանքով»: Ի՞նչ իմացաք, մի՞թե էկրանի այն կողմից երևաց, որ հեռուստացույց դիտելու հետ զուգահեռ բոբսլեյով եմ զբաղվում սենյակում:

Չգիտեմ` կան արդյոք մարդիկ, որոնք, լսելով «ստեղծված է քեզ համար» արտահայտությունը, իսկապես կարծում են, որ խոսքն իրենց մասին է: Ավելին` հուզվում են, մտածում` ինչ լավ մարդիկ են, ինձ համար ստեղծել են այս նոր… ը-ը… մազի ներկը, որը կայուն է մնում նույնիսկ գլուխը հինգ անգամ լվալո՞ւց հետո: Ինչ լավ է: Մարդիկ իսկապես մտածել են իմ մասին, մազի ներկ են պատրաստել: Ոչինչ, որ ես տղա եմ, որը երբեք մազերը չի ներկել, բայց միշտ հաճելի է իմանալ, որ կա ինձ համար ստեղծված ներկ:

Վստահ եմ` ոչ ոք հեռուստացույցից հնչող ուղիղ խոսքն իրեն չի վերագրում: Այդպիսի մարդիկ չկան: Կամ էլ կան, բայց նրանք փակված են հոգեբուժարաններում, ու չեմ կարծում, թե նրանք ձեր գովազդի թիրախային խումբն են: Ոչ ոք չի ենթադրում, որ երբ էկրանից հարցնում եք «Իսկ դու վճարե՞լ ես հարկերը», իրականում հարցնում եք հենց իրեն: Դուք ընդամենը հեռուստացույցից հնչող ձայնագրություն եք դիտողի համար: Գովազդեք ապրանքը, իսկ թե ինձ համար է արդյոք ստեղծված այդ ուլտրաբարակ միջադիրը, կորոշեմ ես:

Շնորհակալություն կարդալու համար, չէ որ սա գրված էր քեզ համար: