Լուսանկարը՝ Դիանա Շահբազյանի
Երբ հանկարծ մի հետադարձ հայացք ես նետում դեպի անցյալ, հասկանում ես մի պարզ ճշմարտություն: Այն, որ աշխարհը գոյություն է ունեցել և հիմա էլ կա հենց գրքերի շնորհիվ: Այդ գրքերն են, որ ունակ են փոխելու աշխարհը և մեզանից յուրաքանչյուրին, ով ձգտում է դեպի գեղեցիկն ու երկնայինը: Նրանք են, որ թափանցում են մարդու ամենամութ անկյունները, բացահայտում նրա հոգին, նրա հույզերն ու երազները: Այդ գրքերն են, որ մեզ լցնում են հավատով կյանքի ու աշխարհի հանդեպ, որ ստիպում են հավատալ հրաշքներին: Ճիշտ է, մարդիկ դուրս գալով հեքիաթից տարբեր կերպ են արձագանքում իրականությանը, բայց հավատացեք, նրանք երբեք չեն չարանում այն հեքիաթի հանդեպ, որն իրենց երջանկացրել է, թեկուզ կարճ ժամանակով, բայց հույս է պարգևել: Եվ հենց այդ հույսն էլ օգնում է ինձ հավատալ, որ կգա մի ժամանակ, երբ մարդիկ մեծ նշանակություն կտան գրքերին: Ես անկեղծ հավատում եմ դրան, քանի որ հենց հավատն է մեզ թևեր տալիս երկինք սլանալու ու աշխարհն ավելի լավը դարձնելու համար:
Այսօրվանից դասերն սկսվում են: Գուցե հենց այսօրվանից սկսենք այլ կերպ վերաբերվել գրքին և ընթերցանությանը: