Բավականին հեշտ ու հաճելի է, չէ՞, մտովի դասացուցակից չսիրած առարկաները հեռացնելը: Նրանք, որոնք նույնիսկ սիրելի ուսուցիչների `«Սովորե՛ք, մի օր անպայման պետք կգա»-ներից հետո այդպես էլ սրտամոտ չեն դառնում: Բայց պատճառը, երևի, ոչ ուսուցիչների, և ոչ էլ առարկաների մեջ պետք է փնտրել: Պարզապես յուրաքանչյուր դասարանում սովորում է մի պատմաբան, ով տանել չի կարողանում քիմիան, մի բժիշկ, ում չեն հետաքրքրում Նապոլեոնն ու իր ճակատամարտերը, մի դիվանագետ, որը անիմաստ է համարում սինուսով ու կոսինուսով բանաձևերի անգիր սովորելը:
Կապված սրա հետ, որոշեցի դասընկերներիս շրջանում հարցում անց կացնել` պարզելու համար, թե հնարավորության դեպքում դասացուցակում ինչ առարկաներ կավելացնեին: Պարզվեց շատերը մաթեմատիկայի, պատմության ու հայոց լեզվի կողքին կցանկանային տեսնել համաշխարհային գրականություն, փիլիսոփայություն, արվեստ, հոգեբանություն, մարկետինգ, ծրագրավորում, սպորտ, լուսանկարչություն, պար, գեղանկարչություն: Երևի յուրաքանչյուրը ասաց այն, ինչը ամենից շատ է սիրում, բայց եկեք խոստովանենք, որ վատ չէր լինի վերը նշված առարկաներով դասացուցակ ունենալ պայուսակում: Բոլորս էլ գիտենք, որ մոտակա մի տասնամյակում դասավանդվող առարկաների շարքում ոչինչ չի փոխվելու, բայց դե երազել էլ հո՞ կարելի է:
