Լուսանկարը՝ Նանե Եղիազարյանի

Ես ապրում եմ Ջերմուկում: Ովքեր եղել են այստեղ, հաստատ կասեն, որ սա բնության հրաշք է: Իմ քաղաքը ՀՀ-ի զբոսաշրջության կենտրոնն է: Բայց այն իր մեջ չի ներառում միայն առողջարաններ, հյուրանոցներ ու էլի այդպիսի կառույցներ: Ջերմուկն ունի նաև շատ գեղեցիկ բնություն և գտնվում է 2500-3000 մետր բարձրության վրա: Այստեղ է գտնվում նաև Հայաստանի բարձր ջրվեժներից մեկը՝ «Ջրահարսի վարսեր» անունով, որն ունի 70 մետր բարձրություն: Բայց այս ամենը չէ, որ կոչվում է Ջերմուկ: Ջերմուկը բաղկացած է երեք մասից: Աջափնյակ, որտեղ գտնվում է հիմնական զբոսաշրջային հատվածը, Ձախափնյակ՝ այստեղ կենտրոնացած է Ջերմուկի բնակչության կեսից ավելին, և Կեչուտը, որը նաև գյուղ է:

Լուսանկարը՝ Նանե Եղիազարյանի

Ես ապրում եմ Ձախափնյակում և սովորում այստեղ գտնվող Ջերմուկի կրթահամալիրում: Ձախափնայկում կյանքը, ինչպես ասում են, եռում է և ունի բնականոն ընթացք: Չնայած իմ ներկայացրած Ջերմուկի «երջանկությանը», նաև կան շատ խնդիրներ: Դե, դա էլ բնական է, ինչպես ասում են. «Լավը առանց վատի չի լինում»: Մեզ մոտ՝ Ձախափում անցած տարվանից բակերը քանդում էին, որպեսզի փոխեն կոյուղու գծերը: Դրանից հետո քանդածի վրա ավազ և քարեր շաղ տվեցին, բայց առաջվա պես չասֆալտապատեցին: Ու հիմա, երբ մեզ մոտ ձմեռը և գարունը «վիճում են», բակերում ցեխ է: Կարելի է ասել, հանցագործություն կլինի, եթե որոշենք սպիտակ կոշիկ հագնել, որովհետև դրանք այս անձրևային եղանակների ժամանակ ամբողջովին սև կդառնան:

Լուսանկարը՝ Նանե Եղիազարյանի

Այս տարի նաև շներն էին շատացել: Դե, շատերն են շուն պահում, բայց երբեք այսքան տարիների ընթացքում չէի տեսել, որ շները արդեն խմբերով ման գային: Շատերը կան, որ սիրում են շներին, և նրանց համար դա խնդիր չէ, բայց կան նաև այնպիսի մարդիկ, ովքեր շուն տեսնելիս մի վայրկյան հետո գտնվում են այդ վայրից 5 կմ հեռավորության վրա, այսինքն, վախենում են շներից: Մի օր, երբ գնացել էի դպրոց, ներքևի շենքերից եկած ընկերներս ասացին, որ խանութներից մեկի  մոտ սպանված շներ են տեսել:

Դասամիջոց էր, և մենք սկսեցինք այդ լուրը քննարկել: Ոմանք ասում էին, որ լավ են արել, որ սպանել են այդ շներին, և լավ կանեն մնացածին էլ նույն բախտին արժանացնեն: Այդ ասողները այնպես չէ, որ սիրտ չունեն, նրանք ուղղակի վախեցողներն են: Իսկ մնացածն էլ չէին համաձայնվում և առաջարկներ էին անում:

-Ավելի լավ է` ինչպես մյուս երկրներում են անում, շներին հավաքեն և տանեն հատուկ հաստատություններ:

-Պետք էր հավաքել նրանց, և հաստատ կգտնվեին մարդիկ, որոնք կցանկանային շներին պահել:

Լուսանկարը՝ Նանե Եղիազարյանի

Ձախափնյակում կա նաև Երիտասարդական կենտրոն, որը կարծես միավորել է Ջերմուկի երիտասարդությանը: Կենտրոնը կազմակերպում է նաև շատ միջոցառումներ, դրանցից է օրինակ, «Ձնեմարդուկ» փառատոնը, որը ինչ-ինչ պատճառներով այս տարի չկայացավ: «Ձնեմարդուկի» ժամանակ Ջերմուկ են գալիս Հայաստանի տարբեր մարզերից և Ջերմուկի ձնակույտերը վերածում են քանդակների:

Եվ այս ամենը մեզ՝ բնակիչներիս, դարձնում է ուրախ և, թեկուզ մի փոքր, բայց երջանկություն է բերում մեր կյանք: Ճիշտ է, կան պահեր, երբ բացի բողոքելուց ուրիշ գործ չենք գտնում, բայց մենք շատ ենք սիրում և հպարտանում մեր քաղաքով: Այն մարդիկ, ովքեր չեն եղել Ջերմուկում, մի ամբողջ հրաշք են կորցրել, և ես նրանց հորդորում եմ գալ և թեկուզ մեկ օր հանգրվանել այստեղ: