Մայրս ՝ Արևիկ Առաքելյանը ուսուցչուհի է, աշխատում է մեր գյուղի դպրոցում։ Նա այն մարդն է, ով ինձ ոգեշնչում է ամեն օր ու ամեն ժամ։ Միշտ հիանում եմ, թե ինչպես է պաշտում ու ջանասիրաբար կատարում իր վեհ գործը։
-Մամ, ինչո՞ւ ընտրեցիր հենց այս մասնագիտությունը։
-Քանի որ ծնվել եմ ուսուցչի ընտանիքում, միշտ լսել եմ, որ ամենամեծ ու վեհ գործը Ուսուցիչ լինելն է…
Երևի չեմ գիտակցել, թե ոնց, բայց միշտ երազել եմ Ուսուցիչ դառնալ և, փառք Աստծո, երազանքս դարձել է իրականություն։
-Մեր օրերում բավականին բարդ է աշխատել տարբեր տարիքի երեխաների հետ ։
-Եթե մի գործի մեջ կա սեր ու նվիրում, ապա հաղթանակն ապահովված է։ Երեխաներն այն ուրույն աշխարհն են , որ մոռացնել են տալիս բոլոր խնդիրները։ Եվ ամեն օր ավելի ու ավելի եմ համոզվում, որ գոնե մեկ օր չեմ կարող պատկերացնել առանց իմ սիրած աշխատանքի։
-Մամ, դեռ փոքր տարիքից դու տարբերվել ես քո՝ հայրենիքի հանդեպ յուրահատուկ ընկալմամբ։ Ուսուցիչ լինելը, իմ կարծիքով , հայրենիքին տրվող ամենամեծ ծառայություններից է։ Ի՞նչ ես կարծում դրա վերաբերյալ ։
-Հայրենիքն իմ սրտում է։ Ես երևի այն բացառիկ մարդկանցից եմ, որ չեմ սիրում ճանապարհորդել՝ համարելով, որ աշխարհում չկա գոնե մի անկյուն, որ իմ Հայաստանից քաղցր ու գեղեցիկ լինի։ Չեմ բղավում, բայց ներսումս միշտ կրկնում եմ, որ հայրենիքն ամենաքաղցրն է ու այն ավելի գեղեցիկ է հայ ժողովրդով, և այն անառիկ պահելու համար հարկավոր է հայրենասեր մարդիկ դաստիարակել, իսկ հայրենասիրությունը սկսվում է հայրենագիտությունից, ուստի ես անտրտունջ ու մեծ սիրով կատարում եմ իմ գործը ՝ համարելով, որ ես էլ այդպես եմ իմ ծառայությունը մատուցում հայրենիքիս։
-Խոսելով հայրենիքի մասին, դու հպարտորեն նշում ես , որ «10 զինվորի մայր ես»` քո աշակերտներն այսօր պահպանում են մեր սահմանները ։ Ի՞նչ կմաղթես հայրենիքի պաշտպաններին։
-Իմ աշակերտները գիտեն և վստահ են, որ իրենց հանդեպ իմ սերը ոչ մի բանով չի զիջում մայրական սիրուն։
Այո’, ես հպարտ եմ, որ այսօր տասը զինվորի մայր եմ, հպարտ եմ, որ սահման եմ ուղարկել քաջ ու հայրենասեր մարտիկներ և բաց ճակատով կարող եմ քայլել իմ հայրենիքում, Մեր հայրենիքում ։
Իմ զիվորներին չեմ առանձնացնում, բոլորին մաղթում եմ անկոտրում կամք, արիություն, պահն ընկալելու կարողություն, հայրենի հողը պահելու հաստատակամություն և ուժ։
Աստծո բարեգթություն եմ խնդրում մեր հերոս մարտիկների համար։ Թող այսուհետ ոչ մի ծնող իր կյանքը չանցկացնի սպասելով…