Հոկտեմբերի 9-ին, ինչպես ամեն տարվա աշնանը, Դսեղում անցկացվեց արդեն ավանդույթ դարձած «Թումանյանական օրը»: Այս օրը Հայաստանի տարբեր մարզերից ժամանած հյուրերի և դսեղցիների առաջ բեմադրվում, երգվում կամ արտասանվում են Թումանյանի ստեղծագործություններից հատվածներ: Նախկինում միջոցառումն ավելի մարդաշատ էր, և´ հյուրերն էին շատ, և´ գյուղացիները: Այսօր գյուղում քիչ մարդ է մնացել, մնացածների մի մասն էլ կարևոր չի համարում միջոցառմանը նեկա գտնվելը:
Այս տարին յուրահատուկ էր նրանով, որ առաջին անգամ գյուղ էր գալու Մշակույթի նորանշանակ նախարարը` Արմեն Ամիրյանը: Հյուրերի թվում էին նաև Լոռու մարզպետ Արթուր Նալբանդյանը,Սերգո Երիցյանը, Գուգարաց թեմի առաջնորդ Սեպուհ արքեպիսկոպոս Չուլջյանը, Հովհաննես Թումանյանի թոռնուհի Իրմա Թումանյանը,  Գրողների միության Լոռու մարզային բաժանմունքի նախագահ Մանվել Միկոյանը և այլոք:
Հյուրերը ծաղիկներ դրեցին հուշաքարին, որտեղ թաղված է բանաստեղծի սիրտը:
Երեք տարի անց մենք տոնելու ենք բանաստեղծի 150-ամյակը, որը ըստ հյուրերի, անց է կացվելու ավելի մեծ շուքով: Ցանկանում եմ հուսալ, որ մի օր, թեկուզ հենց 150-ամյակի միջոցառումների ժամանակ, տուն-թանգարանի բակում, և մարդկանց մեջ կզգացվի Թումանյանական շունչը, որը արդեն քանի տարի է, մարած է, և որ Թումանյանական օրը չլինի միայն միջոցառում, որը մի քանի օր անց պետք է մոռացվի, այլ տոն, որը ընդարձակվելով իր մեջ կներգրավի բոլոր մասնակիցներին, նրանց հոգիներում դնելով սերը, հարգանքը ու երախտագիտության զգացումը Թումանյանի նկատմամբ: Մենք ենք Թումանյանի ժառանգները, համագյուղացիները և մենք ենք պարտավոր միշտ վառ պահել ամենայն հայոց բանաստեղծի հիշատակը: Նա մերն է, մեր հոգու մի մասնիկը, շատ բաներով ենք պարտական, և ամենաքիչը, որ կարող ենք անել նրա համար, մի փոքր ուշադրություն ցուցաբերելն է: