Լուսանկարը՝ Էլիտա Ստեփանյանի
Ապրիլյան քառօրյա պատերազմի ժամանակ Կալավան գյուղի գյուղապետ Սամվել Ծատուրյանն իր երկրապահ ընկերների հետ բարձրացավ դիրքեր, որտեղ զոհվել են Արմենակ Ուրֆանյանը, Ռոբերտ Աբաջյանը, Քյարամ Սլոյանը և Անդրանիկ Զոհրաբյանը: Նրանք դիրքերում մնացին մեկ ամիս: Հետո վերադարձան գյուղ և որոշեցին խաչքար կանգնեցնել զոհվածների հիշատակին: Գյուղապետը համախմբեց գյուղացիներին, և սկսեցին խաչքարի աշխատանքները: Բոլորը մի մարդու նման աշխատում էին, չէ՞ որ խաչքարը զոհվածների հիշատակին էր նվիրված:
Լուսանկարը՝ Էլիտա Ստեփանյանի
Անցան ամիսներ, խաչքարն ամբողջությամբ պատրաստ էր: Եվ մեր փոքրիկ գյուղում մեծ միջոցառում էր կազմակերպվել: Ներկա էին Կրասնոսելսկի երկրապահները, պատանի երկրապահները, Արմենակ Ուրֆանյանի մայրը, Քյարամ Սլոյանի մայրն ու եղբայրը, Ռոբերտ Աբաջյանի եղբայրները, Անդրանիկ Զոհրաբյանի ծնողները և շատ բարձրաստիճան հյուրեր: Զոհվածներին հետմահու պարգևատրեցին «Ոսկե արծիվ» շքանշանով: Ոչ ոք չէր կարողանում արցունքները թաքցնել:
Լուսանկարը՝ Էլիտա Ստեփանյանի
Ես շատ հուզված եմ, որ մեր փոքրիկ գյուղում կա խաչքար, և կարծում եմ, որ զոհվածների ծնողները և մնացած բոլոր հյուրերն ամեն տարի նորից կհավաքվեն: