Կայծ տալ, որ կրակ առաջանա

Հարցազրույց ԿԱԶԱ շվեյցարական մարդասիրական հիմնադրամի քաղաքացիական կրթության ծրագրի համակարգող Կարինե Ստեփանյանի հետ:

Լուսանկարը՝ Սարգիս Մելքոնյանի

Լուսանկարը՝ Սարգիս Մելքոնյանի

-Պատանեկան տարիքում ի՞նչ ակումբների եք անդամակցել:

-Ես ակումբների մասնակցել սկսել եմ ուսանողական տարիներին: Առաջին ակումբը, որին ես անդամակցել եմ, ու ինքս էլ վարել եմ, եղել է ֆրանսախոսների ակումբը:

-Իսկ ի՞նչը Ձեզ ուղղորդեց դեպի կամավորություն:

-Շատ հաճախ մարդու մեջ ցանկություն է առաջանում ինչ-որ լավ բան անելու, ինչ-որ բան փոխելու: Ու դեպի դրականը այդ ձգտումը ինձ ուղղորդեց, որ զբաղվեմ կամավորությամբ:

-Դուք աշխատում եք երիտասարդների հետ: Ի՞նչը կառանձնացնեք մեր երիտասարդների մեջ:

-Ես մեծ պայծառություն ու պոտենցիալ եմ տեսնում մեր երիտասարդների մեջ (ինքս էլ երիտասարդ եմ, էնպես չի, էլի, որ վաղուց լքել եմ այդ խումբը) ու շատ եմ կարևորում, որ երիտասարդների պոտենցիալի ու պատրաստակամության հետ աշխատող գրագետ մարդիկ լինեն, որպեսզի հնարավոր լինի դրանք վեր հանել ու ծառայեցնել բարի նպատակների համար: Մեր երիտասարդների ներուժը շատ մեծ է, ուղղակի անհրաժեշտ է «կայծ տալ, որ կրակ առաջանա»:

-Ձեր կարծիքով, ի՞նչ խնդիրներ ունի մեր օրերի երիտասարդությունը:

Առաջին հերթին ինքնադրսևորման ոլորտի բացն է: Շատ երիտասարդներ շատ հետաքրքիր ներաշխարհ ունեն, ունեն ցանկություններ, երազանքներ, բայց ինչպե՞ս և որտե՞ղ դրանք իրականացնել, շատ հաճախ նրանք չեն գտնում, և ուղղորդող մարդկանց էլ հաճախ ճիշտ չեն հանդիպում, ովքեր կարող էին իրենց օգնել` հասնելու իրենց երազանքներին:

Մյուս խնդիրը կրթական համակարգի բացն է, որն այդքան էլ չի նպաստում նախորդ նշածս կետի իրականացմանը:

Կարող եմ նշել պետք եղած ժամանակ հաճախ ռիսկի չգնալու հատկությունը: Մեր շատ երիտասարդներ վախենում են նոր բան փորձել:

Ինքնազարգանալու մոտիվացիան է պակաս. ոչ միայն գիտելիքների առումով, այլև հոգևոր և այլ առումներով:

Պակաս է նաև հոգատարությունը շրջակա միջավայրի պահպանման հարցերում:

-Ի՞նչ խորհուրդ կտաք երիտասարդներին:

-Երիտասարդներին խորհուրդ կտամ, որ մի պահ իրենք իրենց հետ առանձնանան ու գիտակցեն, որ ապրում են մի երկրում, որի ապագան կախված է իրենցից, հասկանան, թե իրենք իրենց մակարդակում՝ ունակություններով, հատկանիշներով, հնարավորություններով, ինչպե՞ս կարող են նպաստել երկրի կամ գոնե այն քաղաքի ու գյուղի զարգացմանը, որտեղ իրենք ապրում են:

-Շնորհակալություն հետաքրքիր հարցազրույցի համար: Շատ հաճելի էր Ձեզ հետ զրուցելը:

-Ես եմ շնորհակալ, ինձ համար էլ էր հաճելի շփվել նման երեխաների հետ, ովքեր ինչ-որ բան ուզում են անել:

Հարցազրույցը վարեցին՝ Դիանա Հովսեփյանը, Սարգիս Մելքոնյանը, Անահիտ Նազարյանը, Տաթև Հակոբյանը, Լենա Խաչատրյանը