Ինչ հետաքրքիր ազգ ենք, չէ՞, մենք` հայերս: Կենացները ուրախության անբաժան մասնիկն է: Նոր տարի: Ինչպես բոլորը, այնպես էլ ես և ընկերներս գնում ենք բոլոր ծանոթների Նոր տարին շնորհավորելու, ու բոլոր տներում ինչ-որ մեկը լինում է, ով լավ է կենաց ասում` ցանկանալով բոլորին առողջություն և հաջողություն: Ու հետաքրքիրը գիտե՞ք որն է. որ մենք բոլորս վստահ ենք, որ կենաց ասողի ցանկությունը կիրականանա, ու մենք բոլորս կլինենք առողջ ու հաջողակ: Կամ ես շատ լավ եմ զգում, երբ ինչ-որ տատիկ ինձ օրհնում է , ու մտածում եմ` վերջ, ես ջրի պես երկար կյանք կունենամ:
Արդեն կարծես թե կենաց և ուրախություն բառերը իրար հոմանիշ ու իրարից անբաժան են: Երբ ասում եմ` կենաց, պատկերացնում եմ ուրախություն, ու երբ ասում եմ` ուրախություն, պատկերացնում եմ կենաց:
Մի խոսքով, ամանորյա բարեմաղթանքները դեռ շարունակվում են: Ավարտեմ` ցանկանալով հայերին, որ բոլոր ըտանիքներում լինի ուրախություն և, իհարկե, կենացներ: