Վերջին շրջանում մի ուսումնասիրություն էի կատարում այն մասին, թե ինչով են զբաղված գյուղացիները։ Նրանց գործերը բազմազան են, բայց ժամանակը քիչ է։ Բոլորը հավաքում են ծառի տակ մնացած ընկույզները ու մաքրում են տերևները։ Գյուղացիների մի մասը սովորություն է ձեռք բերել և հավաքած տերևները ոչ թե վառում, այլ հավաքում է պարկերի մեջ ու ամեն չորեքշաբթի տալիս աղբատար մեքենաներին։ Դա և՛ հեշտ է, և՛չի վնասում բնությանը։ Այս տարի շատ դժվար է փայտ գնելը, քանի որ փայտավաճառները չեն կարողանում գնալ անտառ և, եթե բերում են փայտ, ապա թանկ գնով։ Սա ևս մեծ խնդիր է գյուղացիների համար, որովհետև անցած տարի, եթե կարող էին փայտ գնել, իսկ փողը հետո տալ, այս տարի էլ չեն կարող։ Չնայած այս դժվարություններին՝ գյուղացիների մեծ մասն արդեն ձեռք է բերել փայտ և զբաղվում է դրա մանրացմամբ և փայտանոցներում տեղավորելով։ Գրեթե բոլորը հավաքել են իրենց այգիների բերքը և արկղերով պահել են մառաններում։ Այն գյուղացիները, ովքեր վերջացրել են դրսի գործը, զբաղվում են տնային գործերով։ Ոմանք ամփոփում են աշնանային բիզնեսի արդյունքները։ Ամփոփում են, թե որքան ընկույզ, արիշտա ու փոխինդ են վաճառել և որքան շահույթ են ստացել։ Մի մասն էլ նորից փոխինդ է պատրաստում, բայց այս անգամ արդեն տան համար։ Օրվա խաղաղ պահին կանայք ընկույզն են կեղևում, ընտրում սուջուխի համար նախատեսված ընկույզը։ Ի դեպ, գյուղացիներից շատերն ունեն խոզեր և աշխատում են այս ամիս նրանց լավ կերակրել, որպեսզի շատ միս ունենան և կարողանան ոչ միայն բավարարել ընտանիքի պահանջները, այլ նաև վաճառել։
Գյուղացիների առաջնային նպատակն է պատրաստ ու ապահով դիմավորել ձմեռը։