12.12.2014թ. այդ օրը լրացավ իմ 16-ամյակը: Ուրախ ու հետաքրքիր անցավ, նշեցի դպրոցի երեխաների և ուսուցիչների հետ: Երբ արդեն դասերը վերջացել էին, ու մենք պատրաստվում էինք տուն գնալ, եկավ «Մանանա» թիմը: Նրանք ցանկացան զրուցել մեզ հետ, ծանոթանալ մեր առօրյային և դպրոցական կյանքին: Երբ զրույցի ժամանակ ասացի, որ սիրում եմ ստեղծագործել, նրանք ցանկացան կարդալ շարադրություններս ու բանաստեղծություններս: Այդ պահին շատ ուրախացա, այն իրական չթվաց: Նրանց դուր եկավ ստեղծագործություններս, և ինձ առաջարկեցին փոխանակել էլեկտրոնային փոստերը, որպեսզի նյութերս և շարադրություններս ուղարկեմ իրենց:
Սիրտս ուրախությունից թրթռում էր այդ պահին: Նրանք կարծես երազանքներիս թևեր տվեցին ու ճախրելու հնարավորություն: Մինչև նրանց հանդիպելը այդ ամենը զուտ երազանք էր, որ թևեր չուներ:
Այդ օրը դարձավ տարվա ամենամեծ նվերը ինձ համար:
12.12.2015թ.: Ուղիղ մեկ տարի անց: Օրեր առաջ լրացավ իմ 17-ամյակը, ու «Մանանա» թիմի հետ հանդիպման առաջին տարին: Շնորհակալ եմ, որ Ձեր մեծ ընտանիքի անդամ եմ: