44 օր մենք վախի հետ ենք ընկերացել:

Ապրել

Գետի ջրով,

Ցեխաջրով:

Գլուխներս

Դրել քարին,

Աստղերով ծածկվել:

Անասելի վախ

Ձեռք բերել ամեն

Ճտոց,  չխկոցից:

Կորցրել ենք

մարդկանց, ում հետ

Ուրախացել, տխրել,

Դպրոց ենք քայլել,

աղջկա բազառ գնացել,

Հիշողություններ ստեղծել,

Հաջողությունների հասել,

Թռել,

Ընկել,

Ապրել:

 

Կատու,

Շուն,

Գորտ,

Օձ,

Կարիճ,

Սարդի հետ

Խոնավ պադվալում

հարևանություն արել:

 

Մարդ սպանել

Սովորել,

Արկերի, անձրևի տակ

Պատգարակով մեր

ընկերոջը կիլոմետրեր

ենք վազացրել:

 

Բա

Ցար

Ձակ

Չիմանալով երկու

վայրկյանից ինչ կլինի,

Զանգել ասել ենք.

Լաաաաաավ ա սաղ:

 

Լսողություն կորցրել,

Վերականգնել:

Կորցրել,

Վերականգնել:

Կորցրել,

Վերականգնել:

Կորցրել,

Վերականգնել:

 

Բայց

Ժպտում ենք:

Դուք էլ ժպտացեք:

Ու մոտներս էշ-էշ դուրս մի տվեք,

Մենք ձեզ  չենք ընկալում

Ոնց դուք

Էս իրավիճակը:

 

ԵՐԱՆԻ ՉԶԱՐԹՆԵԻ՞Ր…

ԳՆԱ ՍՊԱՆԻ ՔԵԶ։

ԼԻՔԸ ԼԱՎ ՁԵՎ ԵՄ ՍՈՎՈՐԵԼ,

ՀԱՐՑՐՈՒ` ԿԱՍԵՄ:

 

Որոշի,  դու «դու՞ք» ես, թե՞

«մենք»…