Ես ապրում եմ քաղաք Բերդում։ Դուք չեք պատկերացնի այստեղի բնությունը ինչքան գեղեցիկ է։
Մեր տեսարժան վայրերից Սորանն այնքան բարձրադիր է, որտեղից անգամ Կովկասյան լեռներն են երևում։ Սորանը դենդրոպարկ է։
Վերջերս մենք դասարանցիներով գնում էինք Սորան, որի ճանապարհը շատ երկար էր, և պետք է ավտոմեքենայով գնալ։ Որոշեցինք գնալ կարճ ճանապարհով, բայց պարզվեց այլ տեղ ենք դուրս եկել: Նորից հետ ենք դարձել ու երկար ճանապարհով գնացել։ Մեր դասարանցիներն ասում էին.
-Ետա եկել ենք էլի, էլ ո՞ւր ենք ետ տառնմ: Ետա քըմ ենք քյնյանք:
Ճանապարհը շարունակեցինք ու հասանք Սորան։ Մենք տեղյակ չէինք, որ զորավարժություններ էին ընթանում այնտեղ: Կանգնել էինք ու շատ ոգեշնչված նայում էինք զինվորներին: Մեր դասարանի տղաները չէին ուզում պարզապես կանգնել ու դիտել: Դրա համար մոտեցան և նույնպես մասնակցեցին զորավարժություններին, իսկ մենք` աղջիկներս հպարտանում էինք մեր ընկերներով և մեր ապագա զինվորներով։
