Հարցազրույց բռնցքամարտիկ զարմիկիս` Մհեր Դավթյանի հետ
-Գիտեմ, որ զբաղվում ես բռնցքամարտով, որքա՞ն ժամանակ ես զբաղվում այդ սպորտաձևով և ի՞նչ մրցումների ես մասնակցել:
-Բռնցքամարտով զբաղվում եմ 10 տարեկանից: Մասնակցել եմ տարբեր մրցումների թե՛ Հայաստանում, թե՛ Հայաստանից դուրս:
-Բռնցքամարտով զբաղվելու որոշումը քո՞նն էր, թե՞ քեզ ինչ-որ մեկը ուղղություն է ցույց տվել:
-Հայրս նույնպես զբաղվել է այս մարզաձևով, և նրա խորհրդով սկսեցի մարզվել, իսկ որոշ ժամանակ հետո արդեն իմ ցանկությամբ:
-Բացի բռնցքամարտից ուրիշ ի՞նչ սպորտաձևով ես զբաղվում:
-Դեռևս այլ մարզաձևերով չեմ զբաղվում, ուշադրությունս միայն այս սպորտաձևին եմ հատկացրել:
-Այսքան ժամանակ ի՞նչ մրցումների ես մասնակցել:
-Հայաստանի առաջնությանն եմ մասնակցել, մարզային և միջազգային այլ մրցույթների:
-Ի՞նչ պարգևատրումներ ունես:
-Հիմնականում առաջին հորիզոնականում եմ եղել լավ մարզավիճակիս շնորհիվ:
-Ի՞նչ նշանակություն ունի սպորտը քո կյանքում:
-Չեմ կարող հոբի համարել, բռնցքամարտը ուղղակի իմ կյանքի ուղեկիցն է:
-Իսկ առաջիկայում ի՞նչ մրցույթների ես մասնակցելու:
-Հիմա պատրաստվում եմ մեծահասակների Հայաստանի առաջնությանը:
-Կարողանո՞ւմ ես համատեղել ուսումը և սպորտը:
-Փորձում եմ, բայց չի ստացվում: Հետ չեմ մնում դասերիցս, ուսուցիչներս էլ զիջում են:
-Կա՞ ինչ-որ մեկը, որ դեմ է քո այդ որոշմանը, որ պետք է բռնցքամարտիկ դառնաս:
-Այո, եղբայրս, բայց նկատելով իմ ջանասիրությունը, նա սկսեց ինձ ոգևորել: