Իմ պատմության հերոսը Վայոց ձոր մարզի Արենի գյուղի բնակիչ Հայկ Ոսկանյանն է: Բայց նրա մասին մի քիչ հետո: Նախ մի փոքր նրա բնակավայրի մասին: Այս գյուղի անվանումն արդեն իսկ շատ բան է ասում նրանց, ովքեր նախընտրում են Արենի խաղողի տեսակից պատրաստված գինին, ովքեր հետաքրքրված են նախամարդու ձեռքով պատրաստված ամենահին կաշվե կոշիկի գտնվելու վայրով: Իսկ ընդհանուր առմամբ այս գյուղի բնակիչներն աչքի են ընկնում իրենց աշխատասիրությամբ և օժտված են հայ մարդու համար բնութագրական դարձած վաճառականի արհեստով: Այդ տեսանկյունից ինձ պազապես հիացրել է Հայկ պապիկը: Նա մերօրյա բիզնեսմեն – մենատնտես է, ով զբաղվում է խաղողագործությամբ: Եթե մեկ օր ձեզ հաջողվի հյուրընկալել նրան, դուք կհրաժարվեք այն մտքից, որ մեր օրերում օրնիբուն չարչարվող գյուղացին ապրուստ չի կարողանում ստեղծել:
Գյուղից դուրս, սարի փեշին մի գողտրիկ անկյունում նա իր ընտանիքի անդամների հետ միասին կառուցեց իր օջախը, հիմնեց խաղողի այգին ու սեփական փոքրիկ գինետունը:
Հիմա կմտածեք մասնագիտությամբ գյուղատնտեսի մասին եմ խոսում, մինչ դեռ իմ պատմության հերոսը երկար տարիներ վարորդի փորձ ունեցող, սակայն հայրենի հողը սիրող մարդ էր, ով մեծ երազանք էր փայփայում իր սրտում: Հիմա այդ երազանքը իրականություն է դարձել. իր ձեռքերով մշակած սեփական այգու խաղողից ավանդական՝ մեր պապենական եղանակով խաղողից գինի է ստանում և հենց իր տարածքում կառուցված հյուրատանն էլ հյուրասիրում իր այցելուներին:
Նա մասնակցում է տարբեր ագրոծրագրերի, ունի շատ հետաքրքիր գաղափարներ, և որ ամենակարևորնն է, ունի մեծ հավատ իր գործի նկատմամբ:
Հ. Գ. Կարծում եմ, որ այս մարդը լավագույն օրինակ կարող է դառնալ շատ ու շատ մարդկանց համար: