Վերջին տարիներին Հայաստանում մեծ տարածում են գտել առցանց գնումները՝ ինչպես երկրի ներսում գործող, այնպես էլ երկրից դուրս գործունեություն ծավալող տարատեսակ ընկերություններից։ Ինքս էլ հաճախ նախընտրում եմ գնումների այս տեսակը որոշ դրական կողմերից ելնելով՝ ժամանակի և էներգիայի խնայողություն, Հայաստանում հասանելի չեղող ապրանքների ձեռքբերում, գումարային մատչելիություն և այլն։ Սակայն վերջերս վկա եղա մի դեպքի, որը ստիպեց առավել ուշադիր և զգույշ լինել առցանց գնումների հարցում և մի լավ ուսումնասիրել ընկերությունը, որից պատրաստվում եմ օգտվել։
Ահա, թե ինչ. ընտանիքիս անդամներից մեկը արտասահմանյան X ընկերությունից (որն, ի դեպ, ակտուալ է Հայաստանում և քիչ օգտատերեր չունի) որոշում է ապրանք պատվիրել։ Ապրանքի գնմանը համապատասխան գումարը գանձվում է բանկային քարտից, բայց միևնույն ժամանակ տեղեկացնում են, որ տվյալ ապրանքը առկա չէ։ Այս տեղեկացումից հետո, սակայն, գումարը ետ չի վերադարձվում, և ստացվում է, որ մարդն անկախ իր կամքից «գնել է» առկա չեղող ապրանք։ Այսպես, իր գումարն օրինականորեն հետ ստանալու նպատակով հաճախորդը դիմում է այն բանկ, որի տրամադրած քարտից ինքն օգտվում է և տեղեկանք է ստանում՝ առ այն, որ իր հաշվից այսինչ օրը, այսինչ ժամին, այսինչ նպատակով, այսինչ ընկերության կողմից գանձվել է այսքան գումար։ Եվ, «զինված» այդ տեղեկանքով, հաճախորդը դիմում է ընկերությանը՝ իր գումարը ետ վերադարձնելու պահանջով։ Այսպես, նախ՝ նրան մի բաժնից մյուսն են ուղղորդում, և, երկար ջանքերից հետո հազիվ ստացվում է հաղորդագրություններով կապվել համապատասխան աշխատակիցների հետ, և եթե կարծում եք, որ happy end է սպասվում, ապա պետք է հիասթափեցնեմ ընթերցողին։ Աշխատակիցները ոչ միայն չեն լուծում խնդիրը, հաշվի չեն առնում բանկային տեղեկանքը, այլև այնքան անիմաստ, կրկնվող հարցեր և պատասխաններ են ներկայացնում, որ ես թերևս կհամարեի, որ կորցրել եմ այդ գումարը և այլևս չէի շարունակի հետ պահանջել այն։
Բարեբախտաբար, հաճախորդը դեռ չի հանձնվում և շարունակում է նամակագրությամբ պահանջել իր գումարը, սակայն դեռ հույս տվող արդյունք չկա։ Գլխավոր խնդիրն այս պարագայում այն է, թե քանի անձ է աշխարհի տարբեր կետերից վճարում գոյություն չունեցող ապրանքի համար, նրանցից քանիսն են ինձ նման (ցավոք՝ ի շահ այսպիսի ընկերությունների) հակված համարելու, որ պարզապես կորցրել են այդ գումարը, քանիսն են ընտանիքիս անդամի համառ օրինակին հետևում, և արդյո՞ք այդ համառությունն այս պարագայում պտուղ կտա։