Մենք մանկուց ենք կապվում գրքերի հետ: Դեռ կարդալ չգիտենք, բայց վերցնում ու թերթում ենք էջերը, նայում նկարները: Մեծանալով՝ ընկերանում ու բարեկամանում ենք գրքերի հետ:
Ես ուզում եմ պատմել իմ գրքերի մասին: Բացի իմ դասագրքերից, ես տանը ունեմ մի մե՜ծ գրադարան՝ բազմապիսի գրքերով: Տեսականին մեծ է: Դեռ չեմ հասցրել կարդալ բոլորը, բայց երբ ձեռքս եմ առնում գիրքը, ասես ժամանակը կանգ է առնում: Գիրք կարդալու վրա ծախսած ժամանակը ոչ թե կորսված է, այլ կրկնակի շահած:
Իմ կարդացած անխտիր բոլոր գրքերը հետաքրքիր են: Հիմա տարված եմ պատմավեպերով: Վերջերս կարդացի Րաֆֆու «Սամվելը»: Անկեղծ ասած, ինձ հետաքրքրել էր հանուն հայրենիքի, հայրենասիրությունից մղված սպանությունների մասին լսածս: Լսել էի նաև Սամվելի քաջության մասին: Վեպը կարդալով՝ համոզվեցի, որ այնտեղ շատ ավելի հետաքրքիր դրվագներ կան: Ասես հրաշքով հայտնվել էի հինգերորդ դարում. մտովի տեսնում էի խորհրդավոր ամրոցները, անտեսանելի կերպով մասնակցում իրադարձություններին:
Երբ դպրոցում որևէ գիրք են հանձնարարում, այլևս չեմ մտահոգվում, թե որտեղից կգտնեմ այն: Մեր ընտանեկան գրադարանում հերթականությամբ շարված են գրքերը՝ ըստ հեղինակների: Տատիկս ամենաարագն է գտնում պետք եկած գիրքը:
Երբ առաջին անգամ հյուր են գալիս մեր տուն, այդքան գրքեր տեսնելով, զարմացած հարցնում են.
-Այսքանը կարդացե՞լ ես…
Ես ինքնավստահ պատասխանում եմ.
-Դեռ ոչ, բայց անպայման կարդալու եմ:
Եվ իսկապես, հաստատ կգա այն օրը, երբ ես կարդացած կլինեմ մեր տան գրադարանի բոլո՜ր գրքերը: Չէ՞ որ ամեն մի գիրք յուրահատուկ մի աշխարհ է՝ սպասված ճամփորդություն՝ լի արկածներով ու հրաշքներով:
«Կանթեղ» գրական խմբակ