Ես Մերին եմ
Ես Մերի Բաղդասարյանն եմ, սովորում եմ Ապարանի ֆիզմաթ ավագ դպրոցի 11-րդ բնագիտական դասարանում: Շատ եմ սիրում հանրահաշիվ առարկան և շատ կցանկանայի, որ մասնագիտությունս նույնպես կապված լիներ այս առարկայի հետ, բայց վերջերս մտափոխվել եմ: Երևի դրան նպաստեց հայրիկիս մասնագիտությունը՝ ոստիկան: Ցանկանում եմ ընդունվել ՀՀ Ոստիկանության Ակադեմիա և դառնալ հմուտ ու լավ մասնագետ:
Եթե սկսեմ խոսել իմ մասին, կարծում եմ՝ սկիզբը կլինի, իսկ վերջը՝ ոչ, բայց, այդուհանդերձ, փորձեմ հակիրճ ներկայացնել ինձ: Սիրում եմ ֆուտբոլային խաղեր դիտել, վոլեյբոլ խաղալ և մոտոցիկլ վարել: Ազատ ժամանակ կա՛մ նկարում եմ, կա՛մ երաժշտություն լսում, կա՛մ էլ ֆիլմ դիտում: Շատ եմ սիրում կիթառ նվագելը, բայց ափսոս, որ չեմ կարողանում: Սիրում եմ մենակությունը, լռությունը, մռայլությունը:
Սիրածս երկիրը Հարավային Կորեան է, շատ եմ հետաքրքրվել այդ երկրով: Ոչ մանրամասն, բայց որոշ չափով ուսումնասիրել եմ նաև կորեերենը: Եթե անկեղծ՝ բարդ ու անչափ գեղեցիկ լեզու է, բայց չի հասնի մեր հայերենին: Չեմ սիրում անհետաքրքիր, դատարկ ու ինքնահավան մարդկանց: Սիրում եմ մասնակցել միջոցառումների, մրցույթների և, իհարկե, միշտ հաղթող դուրս գալ: Բայց և սիրում եմ թիմային աշխատանքը: Երկու տարի շարունակ եղել եմ Հայերեն Վիքիպեդիայի խմբագիր, այն ինձ շա՜տ բան է տվել:
Ընդհանուր առմամբ շատ նեղացկոտ եմ, նեղանում եմ անգամ ամենաչնչին բանից, ընկերներիս ասելով՝ սիրում եմ փոքր բանից մեծ պատմություն սարքել: Շատ անմիջական եմ, շփվող, սիրում եմ, երբ մարդիկ միմյանց հետ անկեղծ են լինում, տանել չեմ կարողանում կեղծավորությունը: Իմ թերություններից երևի նշեմ այն, որ չեմ կարողանում շշուկով խոսել, այնպես որ, միշտ խանգարող եմ դուրս գալիս: Ունեմ ընկերներ, առանց որոնց կյանքս, առօրյաս ու ինքս ինձ չեմ պատկերացնում: Նրանք հաճախ ասում են, որ չհանդուրժող եմ և շուտ բռնկվող: Սիրում եմ, երբ օրս հագեցած է լինում, ու մի նոր բան եմ կարողանում սովորել ապրածս յուրաքանչյուր օրվանից: