![Լուսանկարը՝ Լաուրա Սեկոյանի](http://mnn17.s3.amazonaws.com/mnn/wordpress/wp-content/uploads/2016/08/20160724_175200-619x1024.jpg)
Լուսանկարը՝ Լաուրա Սեկոյանի
Ամռանը բացի չիր պատրաստելուց ու պահածոներ պատրաստելուց, լվանում ու չորացնում են կարպետներն ու գորգերը:
![Լուսանկարը՝ Լաուրա Սեկոյանի](http://mnn17.s3.amazonaws.com/mnn/wordpress/wp-content/uploads/2016/08/20160724_180939-632x1024.jpg)
Լուսանկարը՝ Լաուրա Սեկոյանի
Մեր գյուղում`Սոլակում, հարևաններով պայմանավորվում են, օր ընտրում, հավաքվում ու միասին գորգերը լվանում: Երեկ հենց այդ օրն էր, և քանի որ գյուղը ոչ բոլորին է ապահովել ոռոգման ջրով, գորգերը լվացինք մեր հարևանի` Մանիկ մորաքրոջ ոռոգման ջրով:
![Լուսանկարը՝ Լաուրա Սեկոյանի](http://mnn17.s3.amazonaws.com/mnn/wordpress/wp-content/uploads/2016/08/20160724_181210-1024x903.jpg)
Լուսանկարը՝ Լաուրա Սեկոյանի
Լվանալուց հետո յուրաքանչյուրը կանչում է իր տան տղամարդուն, որպեսզի գա ու միասին տանեն թաց ու ծանր գորգը: Տանում են, և ով ունի պատշգամբ, այդտեղ է փռում, որ չորանա, իսկ ով էլ չունի` խնդրում է հարևանին, որպեսզի իր պատշգամբում փռի և չորացնի:
Որքան հաճելի է այդ գործընթացը: Սառը ջուր, գորգ, օճառ, մաքրվող ու պայծառացող նախշեր, ծիծաղ, կատակ, հետո պատշգամբներից ասես արտասվող գորգեր… Մի խոսքով, համեցեք մեր գյուղ` կարպետ ու գորգ լվանալու:
![Լուսանկարը՝ Լաուրա Սեկոյանի](http://mnn17.s3.amazonaws.com/mnn/wordpress/wp-content/uploads/2016/08/20160724_182819-710x1024.jpg)
Լուսանկարը՝ Լաուրա Սեկոյանի