Բոլորս էլ կյանքում հաճախ ենք կանգնում ընտրության առաջ, ու հաճախ չենք ընտրում այն, ինչը իրոք մենք էինք ուզում, այլ ընտրում ենք այն, ինչը ուզում են մեր ծնողները, ընկերները, բարեկամները։
Արդյոք ճի՞շտ է դա. հիմա կհասկանանք։
Ավարտվեց 2019-20 ուստարին, և մենք՝ դպրոցը ավարտածներս, դեռ վաղուց կանգնած ենք եղել այդ ընտրության առջև․ արդյոք սովորե՞լ բուհում, թե՞ ոչ, կամ եթե սովորել, ապա ի՞նչ մասնագիտությամբ։ Եվ հենց այս փնտրտուքների ժամանակ է, որ մեր գլխին տեղատարափի նման թափվում են հազարավոր, իբր թե լավ ու բարեսիրտ խորհուրդներ, որոնք ապակողմնորոշելուց բացի ուրիշ ֆունկցիա չեն կատարում մեր կյանքում։
Ամենասարսափելին այն է, երբ մենք, դեռ մեր սեփական ընտրությունը չկատարած, տրվում ենք այդ բազում խորհուրդներից մեկին ու գնում այնտեղ, որտեղ բոլորովին մեզ չէին սպասում, և ահա, խնդրեմ՝ դու չես լինի այն, ինչի մասին երազել ես միշտ։
Մենք սիրում ենք մեր ընկերներին, ծնողներին ու բարեկամներին, բայց մենք ենք ապրելու մեր կյանքը և ոչ թե նրանք, ու եկեք ապրենք այնպես, ինչպես մեր սիրտն ու հոգին են ցանկանում։
Ես կատարել եմ իմ ընտրությունը այնպես, ինչպես իմ հոգին է ցանկացել, վստահ եմ, որ հաջողությունը, նկատելով, որ դեպի իրեն եմ վազում, ինձ ընդառաջ կգա։