Բարև, սիրելի ընթերցող։ Մի շաբաթ մնաց, որ լրանա մի տարին։ Մի անմոռանալի ու չքնաղ տարի 17.am-ի հետ։ Ասել, որ այս տարին անմոռաց էր ու անկրկնելի, երևի քիչ կլինի, բայց դե ուրիշ բառեր այս պահին չեմ գտնում։
Մի քանի օր է արդեն, ինչ չեմ երևում 17-ի էջերում։ Ուղղակի նյութ չեմ գտնում, որի շուրջ կարելի է ծավալվել ու խոսել։ Եթե դու դպրոցական ես, կամ ինչ-որ չափով առնչվում ես դպրոցի հետ, կիմանաս, որ այսօրվանից արձակուրդներ են։
Գարնանային արձակուրդները գյուղում ապրող երեխաների համար մի տեսակ ուրիշ կերպ են անցնում։ Նախ պետք է վառարանը հանել տանից, այգին փորել (իմ ամենաչսիրածը), ջրի և ջրահեռացման խողովակները կարգի բերել, սերմ ցանել, ջրել, մշակել, այգին մաքրել, տերևները այրել, հետո նոր վերջին օրը դաս սովորել։ Ընդ որում, արձակուրդներին այնքան բան են տալիս դպրոցում, որ…
Հիմա գնա վերև ու կարդա վերնագիրը։ Չէ, մի շարունակիր կարդալ, վերնագիրը կարդա, դե մի ծուլացիր։ Այսօրվանից արձակուրդներ են: Էհ, երանի ամեն շաբաթ մեդիա ճամբարի շաբաթի պես անցնի, որ առաջին օրն ասենք.
-Ուխ, մի շաբաթ կա,- իսկ վերջին օրը,- էս ո՞նց անցավ էս մի շաբաթը…