Միշտ ցանկացել եմ խոսել բարբառիս մասին, և հիմա 17.am-ի շնորհիվ ես ունեմ այդ հնարավորությունը: Ծանոթացեք մեր՝ Անգեղակոթի բարբառին:
Ալդուղ- թան
Ամալ չկալ- գործը գլուխ չգալ
Անգուզ- ընկույզ
Գաբա- գորգ
Դաստմալ- բռնիչ
Դելշուխ- գոգնոց
Թալա- թակարդ
Թափա- բլուր
Ժողնել- հավաքել
Ինել- ընկնել
Կալին- հաստ
Կակուղ- փափուկ
Կայիշ- գոտի
Կոնաղ- հյուր
Հալա- դեռ
Յայլուղ- թաշկինակ
Պանել- աշխատել
Օխտ- յոթ
Այժմ այս բառերը ոչ բոլորն են օգտագործում, հիմնականում՝ տատիկներն ու պապիկները, երիտասարդները խոսքի մեջ բարբառային բառերը փոխարինում են գրական կամ ժարգոնային բառերով: Ես դրա համար շատ եմ տխրում: Իմ կարծիքով՝ ինչքան էլ վատ հնչեն բառերը, գյուղում պետք է խոսել այնպես, ինչպես խոսել են մեր նախնիները, գյուղից դուրս՝ ինչպես ուզում ես:
Ճիշտն ասած՝ ես էլ այդպես չեմ անում, քանի որ ես միայնակ չեմ կարող խոսել մեր բարբառով: