leyli tadevosyan

Բանակցությունների նուրբ արվեստը

Մեզանից շատ-շատերը ինչ-որ տարիքում մտածում են մասնագիտություն ձեռք բերելու կամ լավ հնչող աշխատանք ունենալու մասին: Ի վերջո մտորումները կանգ են առնում ինչ-որ պատասխանի` բժիշկ, ծրագրավորող, իրավաբան, ճարտարապետ և այլն: Ու մարդիկ, ամեն ինչ մոռացած, ջանք ու եռանդ չեն խնայում, որ հասնեն իրենց երազանքին. կրթություն են ստանում, լրացուցիչ դասերի մասնակցում, այսպես կոչված թրեյնինգների են գնում, որ կարողանան ոլորտի լավագույն մասնագետը լինել: Շատերին հաջողվում է, շատերն էլ շարունակում են ջանքեր գործադրելը: Մի բան եմ նկատել, որ ամենից շատ է անհրաժեշտ մարդուն ` անկախ մասնագիտությունից, հաջողության հասնելու համար: Հիմա կասեք` բախտ ունենալը, աշխատասեր լինելը… Ո’չ, սիրելինե’րս, ո’չ. խոսքը բանակցել իմանալն է, բանակցությունների նուրբ արվեստին տիրապետելը: Ջոն Քենեդին կասեր` թող որ մենք երբեք վախից դրդված բանակցությունների չգնանք, բայց թող որ երբեք չվախենանք բանակցությունների գնալուց:

Հիմա բացատրեմ:
Կապ չունի, թե ինչ մասնագիտություն ունես, աշխատանքդ ուղղակիորեն, թե անուղղակիորեն կապված է մարդկանց հետ փոխհարաբերությունների հետ, մարդկանց հետ «լեզու գտնելու» հետ, կարողացար անել դա, աշխատանքդ 90%-ով ավելի լավ կստացվի ու ավելի լավ արդյունք կտա, չկարողացար անել, ոչի’նչ, կյանքն առջևում է, շարունակի’ր փորձելը:

Ավելի պատկերավոր բացատրեմ: Բժիշկ եք, հիվանդը եկել է ձեզ մոտ, վստահ լինելով, որ ձեր նշանակած դեղատոմսը ճիշտ է, պիտի կարողանաք ճիշտ կերպով բացատրել, բանակցել հիվանդի հետ, որ հաջողվի թե’ հիվանդի բուժումը, թե’ դուք` որպես բժիշկ:
Լուսանկարիչ եք, պիտի կարողանաք հաճախորդին ճիշտ կերպով համոզել, որ ձեր լուսանկարները ամենալավն են, որ ընտրված են ճիշտ ու ամենահարմար ռակուրսից, այդպիսով կհաջողեք թե’ դուք, թե’ հաճախորդը:
Երկար չշարունակեմ: Մտածեք ինքներդ, ու ձեր մտածածի ու վերևում կարդացածի միջև հաստատ հատվող գծեր կտեսնեք:
Շատ կազմակերպություններ կան, որ պարբերաբար նախաձեռնում են սեմինարներ, ամառային դպրոցներ, դասընթացներ բանակցությունների մասին: Դրանց, իհարկե,  կարող եք մասնակցել. ինչ-որ պետքական բան հաստատ կգտնեք: Բայց բանակցությունների արվեստին հմտորեն տիրապետելու համար պետք չէ ծախսել հարյուրավոր դոլարներ, որ մասնակցեք սեմինարների ու կոնֆերանսների: Կարող եք պարզապես գնալ մոտակա շուկա: Այստեղ գործի հմուտ վարպետները ձեզ կսովորեցնեն` ինչպես համոզել դիմացինին, ինչպես յուրաքանչյուր իրավիճակից չոր դուրս գալ, փող աշխատել ու «ջան-ջիգյար» անել դիմացինի հետ, եթե անգամ նա հեչ էլ սրտովդ չէ, և ոչ միայն… Եվ իրոք… Մտնում ես շուկա, ու մեկ էլ` թարմ ձուկ, ընտիր դեղձ, ամենալավ միս և այլն, և այլն… Մոտենում ես դրանցից յուրաքանչյուրին, գնում նրանց անզուգական ապրանքը: Հետո ինքներդ ձեզ հարցրեք ու կտեսնեք, որ ապրանքը գնել եք ոչ թե որովհետև այն լավագույնն էր, այլ որովհետև վաճառողը, ի տարբերություն նրա կոլեգայի, որի ապրանքը գուցե ավելի լավն էր, ավելի ճիշտ էր մատուցում այն, ավելի ներկայանալի էր: Պատահել է, չէ՞: Ասում են` բանակցություններում հաղթանակ տանում են նրանք, ովքեր զգացմունքներ ցույց չեն տալիս ու խոսում են փաստերով, ճիշտ այնպես, ինչպես անում են շուկայում:
Ի դեպ, իրականությանը համապատասխանող բոլոր համընկնումները պատահական են: