Մեր գյուղի եկեղեցին կիսաքանդ է, խարխլված: 1926 թվականին տեղի ունեցած երկրաշարժի ժամանակ եկեղեցու գմբեթը թեքվել է: Կոմունիստների օրոք գմբեթը գցել են և թիթեղյա ծածկով ծածկել: Այդ ժամանակ եկեղեցին ծառայել է որպես ամբար, որտեղ լցրել են ցորեն ու գարի: Երբ խորհրդային կարգերը վերացան, եկեղեցին այլևս «ամբար» չէր: Հիմա եկեղեցու թիթեղյա ծածկն էլ չկա: Առաստաղի գերանները կիսակոտրված, կախված են, ինչը շատ վտանգավոր է, ապակիներ չկան: Մեկ-մեկ եկեղեցում պատարագ է մատուցվում: Գյուղացիների մեծ մասը չի մասնակցում: Երևի պատճառը եկեղեցու քանդված վիճակն է:
Ես շատ կցանկանայի, որ համապատասխան մարմինները այս հարցին շուտափույթ լուծում գտնեին, կամ գտնվեր մի բարերար, որը կվերակառուցեր մեր գյուղի եկեղեցին: Գյուղի մեծամասնությունը մկրտված չէ: Եթե եկեղեցին վերակառուցվի, պատարագներ շատ կլինեն, գյուղացիները կգնան եկեղեցի, կմասնակցեն եկեղեցական ծեսերին և այդպես ավելի մոտ կլինեն հոգևոր կյանքին, ինչպես նաև կմկրտվեն: