Ես Էլիզաբեթն եմ, 15 տարեկան եմ և սովորում եմ ավագ դպրոցում: Ապրում եմ ծնողներիս հետ, չունեմ ո՛չ քույր, ո՛չ եղբայր: Մանուկ հասակում հաճախել եմ պարի դասերի և շուրջ 5 տարի եղել եմ Սոֆի Դևոյանի սաների աշակերտը: Դրանից հետո հետաքրքրվել եմ նկարչությամբ և հաճախել նկարչական խմբակների, 5 տարի սովորելուց հետո սկսել եմ նկարել դիմանկարներ, սակայն միայն սիրողական: Այդ դասերին զուգահեռ գնացել եմ կարատեի և, արդեն 7-րդ տարին է՝ զբաղվում եմ այդ մարտարվեստով: Հարցին՝ ինչո՞ւ կարատե, մի աղջկա զբաղմունք չկա՞ր, պատասխանում եմ հետևյալը. ես կարծում եմ, որ աղջիկը պետք է կարողանա ինքնապաշտպանվել, և չեմ սիրում, երբ մարդիկ հույսը դնում են ուրիշի վրա: Կարատե բառը նշանակում է «դատարկ բռունցք»:
Լրագրությամբ հետաքրքրվել եմ վաղուց, ցանկանում եմ սիրել այն մասնագիտությունը, որով հետագայում գումար եմ վաստակելու: Սիրում եմ ճանապարհորդել, բայց երկրից դուրս եղել եմ միայն փոքր հասակում մայրիկիս հետ: Մայրս, լինելով ռուսաց լեզվի ուսուցչուհի, ինձ մանկուց սովորեցրել է սիրել լեզուները: Լավ եմ տիրապետում ռուսերենին, սակայն անգլերենին՝ ոչ այնքան: Հետաքրքրվում եմ կորեական մշակույթով: Որոշ ժամանակ հաճախել եմ կորեերենի դասերի և սովորել եմ կորեերեն տառերը: Ցանկանում եմ լինել լրագրող, որպեսզի կարողանամ լուսաբանել բոլոր այն հարցերը, որոնք հաճախ անտեսվում են, և ցանկանում եմ անել այդ ամենն առանց որևէ կողմնապահության, ինչը հիմա հաճախ եմ նկատում լրագրողական աշխատանքում:
Կարծում եմ՝ մարդը մարդ չէ, եթե չունի իրեն հուզող որևէ հարց: Ինչքան էլ տարօրինակ հնչի՝ ինձ հուզում է այն, թե ինչպես են մարդիկ մտածում: Ասում են, որ պետք է ապրել սեփական կյանքով, ի՞նչ կարևոր է, թե կողքինդ ինչ է մտածում, պետք է ո՛չ խառնվել և ո՛չ էլ հետաքրքրվել: Ես չեմ խառնվում, բայց չեմ հանդուրժում «ցենզուրայից» դուրս մտածելակերպ ունեցող մարդկանց: Ինձ անչափ հետաքրքիր են դիմացինիս մտքերը: Շատ նրբություններ կան այստեղ, ախր, եթե կարդաս դիմացինիդ մտքերը, քեզ էլ նրա մեջ ոչինչ չի հետաքրքրի, և իմանալով ողջ բացասականը՝ կհիասթափվես: Եթե կարողանայի մտքեր կարդալ, ինչքա՜ն հիասքանչ մտքեր կլսեի, հանճարեղ մտքեր, որոնք շատերը չեն բարձրաձայնում: Քանի-քանի մարդկանց իղձեր կիմանայի և իրականացնելու հնարավորություն կունենայի:
Օ՜հ, ես երևի վերջապես հասկացա՝ ինչն է ինձ հուզում: