Լուսանկարը` Լիլիա Ապրեսյանի
Այս տարի ապրիլի 29-ին Գրիգոր Խանջյանի ծննդյան 91-ամյակն էր: Ուղիղ մեկ տարի առաջ այդ օրը Վահան գյուղի մեր դպրոցում տեղի ունեցավ մի մեծ միջոցառում: Կարծում եմ՝ գլխի ընկաք, թե ինչ թեմայով: Այդ օրից անցել է մեկ տարի, մեր բոլոր հիշողությունները դեռ թարմ-թարմ պահպանվում են: Բայց հիմա դրա մասին չէ, որ ուզում եմ խոսել: Մեզ համար ուղիղ մեկ տարի հետո այդ օրն էլ պակաս կարևոր օր չէր:
Երևի շատերը գիտեն, որ ապրիլի 29-ին Make Armenia Clean Again-ի կողմից կազմակերպվում էր համահայկական շաբաթօրյակ: Կազմակերպիչները մի խումբ կամավորներ էին, որոնց դուր չի գալիս ապրել կեղտոտ միջավայրում, դրա համար էլ նրանք բոլորին կոչ էին անում դուրս գալ փողոց և մաքրել շրջակա միջավայրը:
Լուսանկարը` Լիլիա Ապրեսյանի
Շաբաթօրյակից մի քանի օր առաջ մեր շատ սիրելի ընկեր Առուշանյանը առաջարկեց մասնակցել նախաձեռնությանը, դե, մենք էլ, մեծ ոգևորությամբ ընդունեցինք առաջարկը:
Եվ ահա, ապրիլի 29-ին, առաոտյան ժամը տասից սկսեցինք մեր շաբաթօրյակը: Հավաքվեցինք դպրոցի բակում և ձեռնոցներով, պարկերով, փոցխերով, կազմ ու պատրաստ սպասում էինք՝ բոլորը հավաքվեն ու սկսենք աշխատել:
Լուսանկարը` Լիլիա Ապրեսյանի
Չնայած որ մեկ շաբաթ առաջ էինք դպրոցում կատարել շաբաթօրյակ, դա մեզ չխանգարեց ևս մեկ անգամ տեսքի բերել դպրոցի ամբողջ տարածքը և հարակից շրջակայքը: Դա վերջացնելուց հետո որոշեցինք մի քիչ հանգստանալ: Դե մեզ համար էլ հանգստի ամենալավ վայրը մեր ԻՄՓԱՔԹ ակումբի սենյակն է: Գնացինք այնտեղ, նստեցինք, մի քիչ երաժշտություն լսեցինք, հանգստացանք և գնացինք խաղահրապարակ:
Այնտեղ աղբը շատ չէր, բայց էլի մի բան կար: Այստեղ մեզ օգնության հասավ Էրիկը: Մեզ մի լավ ծիծաղեցրեց, մեկ էլ հանդիսավոր կերպով հայտարարեց.
-Ես էստեղի տերն եմ, հլը սաղդ գնացեք ստեղից:
Դե քանի որ արդեն ավարտել էինք մեր «միսիան», որոշեցինք գնալ տուն:
Լուսանկարը` Լիլիա Ապրեսյանի
Մեր ժամանակից տրամադրելով մի քանի ժամ՝ մենք նպաստեցինք շրջակա միջավայրի մաքուր պահպանմանը և մեր օրինակով կոչ ենք անում բոլորին՝ դուրս գալ փողոց, բակ և նպաստել միջավայրի մաքրությանը, կարևոր չէ՝ երբ, կարևորը ցանկությունն է: