Հարցազրույց Սոնիկ տատիկիս հետ

-Տատի, ձմեռը արդեն ավարտվել է, և գարնան շունչն է զգացվում, ինչպիսի՞ զգացողություններ են առաջանում քեզ մոտ:   

-Գարունը վեր կալիսա, ուրխանըմ եմ, արդեն ցրտերը քինումա: Բալա, դե վեր մեծ կնեկ եմ, գարնան կալուն հետ առողջության հետ խնդիրներ ա իլում, բայց տա ինձ չի խանգարըմ, վեր գարունը սիրեմ: Սաղ ալ գարունը սիրըմ են: Գարունը վեր կյամա, հոգսերը շտանըմ են, որովհետև գյուղատնտեսական աշխատանքնին սըկսըմ են:

-Կարծում եմ, որ ջահել ժամանակ բավականին եռանդուն աղջիկ ես եղել, ինչպե՞ս էիր սկսում գարնանային աշխատանքները:

-Մունք մեծ ուրախությամբ էինք սըկսըմ գարնանային աշխատանքները, և’ կեղմն էինք աշխատըմ, և’  կեղից տուս: Էտ վախտ մեր մեջին մեծ խանդավառություն էր իլըմ:

-Ուրախությա՞մբ էիր աշխատում:

-Շա~տ մեծ ուրախությամբ: Ասըմ էին. «Սոնիկ, բեզարըմ չե՞ս», ասըմ էի. «Չէ’,  ես բեզարըմ չեմ, թե տուք բեզարըմ եք, եր կեցեք հանգստացեք»:

-Ի՞նչ աշխատանքներ էիք անում:

-Ամեն աշխատանք ալ անըմ էինք: Սկըզբըմ բոստանները մաքրըմ էինք, ծառերը էտըմ, հետո սըկսըմ աշխատիլը: Բանջարաբոստանային կուլտուրաներ էինք ցանըմ` կարտոշկա, լոբի, սոխ, սխտոր, ճակնդեղ, խիար, պամիդոր: Աման հինչ ալ ցանըմ էինք: Բայց մհեկ գյուղըմ քիչ մարդ կա, 53 ընտանիք կա, որտեղ վաթսուն, վաթսունից պացուր ամուսիններ են ապրըմ: Ուրանք հիմնականըմ գյուղատնտեսական աշխատանքներով չեն զբաղվըմ:

-Սովորաբար ե՞րբ են գյուղում սկսվում գարնանային աշխատանքները:                                 

-Աշխատանքները կախված են եղանակից, վեր մարտ ամսին լավ եղանակա իլըմ, մարտի 20-ից հետո սըկսվըմ են, եթե եղանակը վատա իլըմ, հիմնականըմ ապրիլից են սըկսվըմ:

-Որո՞նք են այն դժվարությունները, որ հանդիպում են գարնանային աշխատանքների ժամանակ: 

-Շատ դժվարություններ կան, ամենամեծ խնդիրը մեխանիզացիայի հարցն ա: Սովետի վախտ մի քանիսը իլալ են, մինչև մհեկ էդ մեխանիզացիան ա: Լավ չի աշխատըմ, ժողովրդին ալ չի բավարարըմ:

-Գարնանային աշխատանքները ինչպե՞ս են փոխվել տարիների ընթացքում:

 -Շա~տ են փոխվալ, շա~տ-շա~տ: Մհեկ ամեն հինչը դժվարացալ ա: Գյուղացիները կեղըմ էնքան չեն ցանըմ, կեղից դուրս են ցանըմ`Ուքնըկալերըմ, Միջնադաշտըմ, Բահռուկետըմ:

-Եթե կարողանայիր, հիմա կաշխատեի՞ր: 

-Էն ալ հունց կաշխատեմ, բա հինչ կանեմ, հենա աշխատիլի մհար հուշս քինում ա: Մհեկ ալ կաշխատեմ, հասակիս եշիլ չեմ: Ես աշխատիլ շատ եմ սիրըմ, համալ աշխատանքն ա ինձ պահըմ: Սենց մի խոսք կա. «Աշխատանքը զարդարում է մարդուն», ես ալ ամբողջ կյանքում աշխատանքով եմ զարդարվալ:

Հ. Գ. -Սոնա, մհեկ էս էն «Բամբասանք» թերթըմ տպիլվե՞ն:
-Տատ, չգիտեմ կաորող ա տպեն:
-Լավ թերթ ա, միշտ կարդըմ եմ, բայց սպասի է, սպասի  անըմը «Բամբասանք» է՞ր…
-Չէ, տատ, «Խաբարբզիկ», համ էլ շնորհավորում ենք քեզ Կանանց միջազգային տոնի առթիվ: