Երկուսը Կողբից

«Լավագույն գյուղական բնանկարների համար» 

Լուսանկարչությունը ինձ համար մի լեզու է, որը հասկանալի է բոլորի համար: Լուսանկարչությունը պարզ և միևնույն ժամանակ, բարդ լեզու է: Լուսանկարել կարող են բոլորը, բայց խոսել դրանով կարող են ոչ բոլորը: Դա նման է երաժշտությանը. նվագել սովորել կարող են բոլորը, բայց դրանով խոսել՝ ոչ բոլորը:

Ես Պատանի թղթակիցների ցանցի առաջին մրցանակաբաշխության ժամանակ պարգևատրվեցի  «Լավագույն գյուղական բնանկարների համար» անվանակարգում: Ուրեմն իմ լուսանկարներով ես սովորել եմ խոսել: Առավել ևս ուրախ էի, որ  «Կողբ» հիմնադրամը նույնպես բարձր գնահատեց իմ հայրենի գյուղը լավագույնս պարգևելու համար, և գործադիր տնօրեն Արթուր Աբովյանը հիմնադրամի անունից շնորհավորեց և շնորհեց  «Արմթաբ » թաբլեթ:
Փառատոնը ցույց տվեց, թե ինչ հսկայական աշխատանք է կատարել  «Մանանա» կենտրոնը ամբողջ Հայաստանում: Ես կուզենայի, որ փառատոնը  վերջինը չլինի:

Ես խոսել և գրել շատ չեմ սիրում, դրա համար այսքանը գրեցի, բայց համոզված եղեք, որ 17-ի էջերում շատ ավելի հաճախ եք տեսնելու իմ լուսանկարները:

Արտյոմ Մամյան

***

 «Լավագույն գյուղական պատմություններ»

Մերի Մուրադյանը «Լավագույն գյուղական պատմություններ» անվանակարգում հաղթող է ճանաչվում: Ինձ համար ամենատպավորիչ խոսքերն էին:

Ես հասա իմ նպատակին, այո, հասա:  Հաղթանակները հեշտ ձեռք  չեն բերվում,  իսկ այդ ճանապարհը դժվարին է:

Շնորհակալ եմ «Մանանա» կենտրոնին և հովանավորներին՝ հաճելի անակնկալների և նվերների համար:

Այս հաղթանակը ինձ ավելի շատ կոգևորի, որպեսզի ես հետագայում էլ լինեմ ակտիվ թղթակից: Այժմ արդեն պատմություններ եմ հավաքում Կողբ գյուղի մարդկանց, ավանդույթների, այսօրվա խնդիրների և հաջողությունների մասին: Շատ շուտով դուք կկարդաք դրանք 17-ի էջերում:

Մերի Մուրադյան