-Օ՜ֆ, էս ձյունն ինչո՞ւ եկավ, սառելու ա, դառնա սառույց:

Համոզված եմ, որ վերոնշյալ նախադասությունը, օրը մի քանի անգամ լսում եք ձեր ընտանիքի անդամներից, դե, կամ ինքներդ եք ասում:

Ձմեռային ճանապարհները գնալով ավելի են սառցակալում, իսկ մարդկանց կյանքին սպառնացող վտանգը  մեծանում: Քայլում ես փողոցում և հանկարծ հասկանում, որ արդեն կանգնած չես ոտքերիդ վրա, այլ պառկած մեջքի վրա` սառույցին:

Սառույցից մեծ վնաս կրեց աշխարհագրությանս ուսուցչուհին, ով ընկել և կոտրել է ոտքն ու ձեռքը:

Անհրաժեշտ է ամեն անգամ մաքրել ճանապարհները, որպեսզի նման խնդիրների առաջ չկանգնի ժողովուրդը:  Չէ՞ որ Հայաստանի Հարապետության բյուջեից, որը մինչ օրս համարվում է ճեղքված, մի կլորիկ գումար է հատկացվում ճանապարհները մաքրելու համար:

Քանի դեռ այս հարցը լուծված չէ, մեր անվտանգության համար մենք ենք պատասխանատու: Որպեսզի նման վտանգից փոքր ինչ խուսափեք, դանդաղ քայլեք, ասես շոշափելով ոտքերի տակ, դրեք ձեռնոց, և ձեռքերը գրպանում մի քայլեք, որ ընկնելու դեպքում՝ կարողանաք ձեզ պահել: Մի քայլեք շենքերին շատ մոտ. կարող է չմաքրված տանիքից սառույց պոկվել-ընկնել: Եվ եթե հնարավոր է, մի թողեք մայրիկներին և տատիկ-պապիկներին դուրս գալ գնումների. Հատկապես նրանց համար սառցակալած ճանապարհները անչափ վտանգավոր են:

Քիչ մնաց, շուտով գարուն է: