Կարդալը լավ բան է, այդպես չե՞ք կարծում: Օրինակ ես դրանում համոզվել եմ։ Եթե մի քանի տարի առաջ ինձ ինչ-որ մեկը ասեր, որ առանց մի քանի թերթ կարդալու քունը չի տանում, գուցե ծիծաղեի, իսկ հիմա…
Դե, հենց նոր փակեցի գիրքը ու պատրաստվում եմ քնել։ Կարդալու բան շատ կա, կարդացողներն են քիչ, հա, ու մեկ էլ ժամանակը: Շտեմարանից հետո էլի ինչ-որ գիրք բացել կարդալը դժվար է, մանավանդ, երբ լույսը բացվելուն քիչ է մնացել… Բայց այնուամենայնիվ կարելի է։ Եթե ավարտական դասարանում չես, ապա ոչ թե կարելի է, այլ պարտադիր, այո, պարտադիր, որովհետև մարդու զարգացման, աշխարհայացքի ձևավորման ամենակարևոր գործոններից մեկը հենց ընթերցանությունն է (մի տեսակ գիտական ստացվեց)…
Տատիկիս ասածներից էլի հիշեմ․ «Էն ժամանակ էնքան գիրք կարդացող կար, մի գրքի հըմար հերթ էր, մինը, որ պրծներ, արդեն գիդեր՝ հաջորդը ով տի կարդալ: Հըմի ո՞ւր ա, գիրք կարդացող չկա..»։
Իսկապես չկա, բայց ինչո՞ւ… Երևի լավ գրքեր չկան կամ զբաղմունքի այլ ձևեր կան: Չէ, ինձ թվում է, պատճառն այլ է: Անկեղծանամ՝ չգիտեմ էլ պատճառը, բայց այն, որ դա ինձ անհանգստացնում է, փաստ է։
Ուզում եմ, որ հիմա էլ գրադարաններում հերթ լինի գրքերի համար, ուզում եմ, որ գիրք կարդան ոչ թե էդ մասին սոցկայքերում գրելու՝ այլ պարզապես կարդալու համար: Ուզում եմ, որ արժեվորենք գիրքը ու հասկանանք դրա կարևորությունը: Ուզում եմ, որ շատանան այն մարդիկ, ովքեր սիրում են կարդալ: Եվ վերջապես, ուզում եմ, որ մարդու համար ամենաթանկ նվերը լինի գիրքը, ոչ թե նրա համար, որ հիմա մոդայիկ է, այլ, որովհետև ԳԻՐՔ է…
Հ. Գ. Կիսվեք կարծիքներով՝ փորձենք հասկանալ գրքից հեռանալու պատճառները: