Տատ…
Կարոտել եմ քեզ անչափ։ Չեմ կարող կյանքում սիրել մեկին այնքան շատ, որքան քեզ եմ սիրում։ Երանի հիմա ինձ հետ լինեիր: Ես կգրկեի քեզ ամուր, որ լրացնեի բաց թողած ամեն մի օրս, որոնք դարձան շաբաթներ, ամիսներ ու հիմա տարիներ է անցել այն օրից, երբ իմացա, որ չկաս…
Փոքր էի, բայց հոգուս ցավն այնքան մեծ էր, որ կարողացավ ժամանակին ինձ մեծացնել, ու ես դարձա «մեծ մարդ»։ Սկսեցի հասկանալ, թե ինչու մարդու մահվան լուրը լսելուց լացում են բոլորը։ Ես դա հասկացա, քանի որ հոգիս ծվատվում էր արդեն քո մասին նույն լուրը լսելիս։ Ուզում էի գոռալ, ուզում էի գոռալ բոլորի վրա, բայց ո՞վ կարող էր քեզ ետ բերել։ Նրանցից և ոչ ոք քեզ նորից չէր կարող ապրեցնել։ Մինչև հիմա էլ ինձ հետ ես, դու կաս ու կլինես միշտ։ Ասում են, որ կարևոր մարդիկ սրտում են լինում ու եթե նրանք կան քո սրտում, ապա նրանք չեն կարող մեռած համարվել։ Դու կաս իմ սրտում, կաս դեռ վաղուց, երբ առաջին անգամ ինձ գիրկդ առար։
Ցավս մեղմել չի լինի, տատ, որովհետև չկա ոչինչ, որ ինձ կսփոփի ու մոռացնել կտա քո կորուստը։ Դու չես կարող մոռացվել։ Դու ապրում ես…
Ամեն անգամ դպրոցից տուն գալիս թվում է, թե բակում նստարանին նստած ես լինելու, քո ցավը հեռուներում թաքցնելով ժպտալու ես, վազելու եմ, գրկելու եմ քեզ ամուր ու միանգամից պատմելու եմ դպրոցում իմ օրվա մասին։ Ու այնքա՜ն հարցեր եմ տալու, որոնց պատասխաններն անգամ ինքդ չես բացահայտել։ Բայց իմ հարցերը շատ էին, ինչպես բոլոր երեխաների հարցերն են։ Իսկ հիմա իմ հարցերը պատասխաններ չունեն։ Առաջ գոնե դրանց համար մի պատասխան լինում էր, որ դադարեի խոսել անվերջ, իսկ հիմա ես լուռ եմ, բայց շատ են հարցերս։
Ես կարոտում եմ, իմ տատ, կարոտում եմ անսահման, բայց չես գալիս, առաջվա նման չես գալիս, երբ լացիս ձայնը լսում ես, չես գալիս, երբ ինչ-որ տեղս ցավում է, չես գալիս ու չես երգում քո անուշ ձայնով այն գեղեցիկ օրորոցայինները, որ քնեմ։ Չես բռնում ձեռքս, որ քայլենք միասին մեր գյուղի նեղլիկ ճանապարհներով։ Ես հիմա էլ պատրաստ եմ քեզ ասել.«Ես էլ եմ գալիս, տատ…»։ Ու կարևոր չէ, թե ուր կտանես ինձ, ես կգամ քեզ հետ, ինձ ոչինչ չի մնացել անելու, չունեմ ոչինչ որ բաց եմ թողել։
Իմ ամենաանկեղծ ընկեր, ես կարոտում եմ քեզ, բայց չեմ կարողանում գրկել։ Ու էլի իմ հարցարանից տալիս եմ հերթական հարցը` ինչու՞…