Հունվարի 12-ը Շնորհակալության համաշխարհային օրն է: Այն տոն է հռչակվել ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի և ՄԱԿ-ի կողմից:
Յուրաքանչյուրս էլ շնորհակալություն ենք հայտնում այն ժամանակ, երբ դիմացինը մեր օգտին ինչ-որ դրական, լավ բան է կատարում, խոսում է մեր կողմից: Շնորհակալություն ենք հայտնում, երբ ստանում ենք նվերներ, լսում մեզ ուղղված հաճոյախոսություններ: Տարբերվում է նաև մարդկանց մի այլ խումբ, ովքեր շնորհակալություն են հայտնում այն ժամանակ, երբ հարցնում ենք նրանց որպիսությունը, առողջական վիճակը, տալիս լավ ու օգտակար խորհուրդներ: Օրինակ, հոգեբանները պնդում են, որ երախտագիտության զգացմունք ունենալը մարդկային առաքինության ամենալավ հատկություններից է: Սակայն, ըստ նրանց, շնորհակալություն հայտնելը կապված է նաև մարդկանց սոցիալական տեսակներից:
Բոլորիս շրջապատում էլ կա մարդկային այնպիսի մի խումբ, ովքեր շատ քիչ ու ոչ հաճախակի են շնորհակալություն հայտնում, անկախ նրանից, նրանց օգնում ես ցանկացած պահի, նվերներ տալիս ես, թե ոչ: Ինձ թվում է, որ նրանք հոգու խորքում մտածում են, որ մենք իրենց պարտական ենք, և իրենք պարտավոր են մեզ շնորհակալություն չհայտնել:
Համաձայն օրվա խորհրդի, հունվարի 12-ին յուրաքանչյուրը պետք է արտաբերի «շնորհակալություն» բառը 100 և ավելի անգամ:
Բոլորս էլ ունենք լավագույն ընկերներ, ովքեր կյանքն էլ ավելի արժեքավոր են դարձնում: Եվ, երբ հաջորդ անգամ հանդիպեք նրանց, շնորհակալություն հայտնեք, որ անկեղծ են եղել քեզ հետ, նույնիսկ այն ժամանակ, երբ դու չես ուզեցել դա լսել: Շնորհակալ եղիր՝ միշտ տրամադրությունդ բարձրացնելու և քո մասին մտածելու համար: Հայտնիր շնորհակալություն, երբ նա հավատում է քո ուժերին և ոգևորում է քեզ:
Բոլորս անշուշտ գիտակցում ենք լավ վարքագծի նշանակությունը, դրա անհրաժեշտությունը ամենօրյա կյանքում, բայց մեծ մասամբ մենք մեր երախտագիտությունը հայտնում ենք ակամա՝ չմտածելով դրա իմաստի մասին: Այնուամենայնիվ, շնորհակալական խոսքերը ունեն կախարդական հատկություններ: Դրանց միջոցով մարդիկ միմյանց փոխանցում են ջերմություն և դրական հույզեր:
Հունվարի 12-ը առանց չափազանցնելու կարելի է անվանել տարվա «ամենաքաղաքավարի» ամսաթվերից մեկը: Այսօր նշվում է Շնորհակալության միջազգային օրը: