Մեր կողքին գտնվող մարդկանց մեծամասնությունը ամեն օր էլ արժանի է շնորհակալության, բայց միշտ չէ որ նրանք գիտեն այդ մասին: Առօրյայում, որքան այս բառի գործածությունը շատանում է, այնքան շփումն ու մթնոլորտը դառնում է դրական: Բոլոր մարդիկ ունեն դրա կարիքը: Եվ կարելի է շնորհակալություն հայտնել ամենափոքր բաների համար անգամ: Գիտական հետազոտությունները ցույց են տվել, որ այս բառի անկեղծ օգտագործումը թե օգտագործողի, և թե հասցեատիրոջ մոտ արտադրում է հորմոններ, որոնք բարձրացնում են տրամադրությունը և ինքնազգացողությունը:
Ավելի հաճախ մենք մոռանում ենք մեզ ամենամոտ գտնվող մարդկանց շնորհակալություն հայտնել այս կամ այն արարքի համար, որովհետև անընդհատ սովոր լինելով, դրանք համարում ենք նրանց պարտականությունը: Մինչդեռ կարելի է շնորհակալ լինել, որ աշխարհից կտրված մի վայրում չես ապրում, որ ունես ինքնակրթվելու և զարգանալու հնարավորություն, մտքի և կամքի որոշակի ազատություն, քեզ սիրող ու անգամ չսիրող մարդիկ:
Եթե ավելի հաճախ օգտագործեինք «խնդրում եմ», «ներողություն», «շնորհակալություն» բառերը, կյանքը ավելի հեշտ կլիներ ու ավելի պարզ: Գրում եմ, դե գրելը հեշտ է, բայց ինքս էլ դժվարանում եմ ավելի հաճախ օգտագործել ամենապետքական ու լավ բառերը: Բայց այսօրվանից երևի փոխվեմ:
