Լուսանկարը՝ Ժորա Պետրոսյանի
Երեկ մեր վարսավիրանոցի դիմացի ճանապարհին մի շան էին վրաերթի ենթարկել, որի հետևանքով հետևի ոտքերը ջարդվել էին։ Նրան անօգնական թողել էին ճանապարհի մեջտեղում ու գնացել։ Բոլորը անտարբեր էին անցնում կողքով։ Երբ տեսա, ուղղակի չկարողացա աչք փակել նման երևույթի վրա։ Նրան բերեցի մեր վարսավիրանոցի կողքի կիսակառույց շինություն, կերակրեցի ու ծածկեցի։ Ու անընդհատ ինքս ինձ մտածում էի, թե ինչպե՞ս կարող են թողնել այդ հավատարիմ կենդանուն անօգնական ու գնալ։ Չնայած ինչ եմ խոսում, նույնիսկ մարդուն վրաերթի ենթարկելուց են անօգնական թողնում ու «թռնում»…
Առավոտյան շտապեցի շան մոտ, որպեսզի կերակրեմ: Տեսարանն ավելի դաժան էր: Շունը ցավից անընդհատ կաղկանձել էր, ու զայրացած մարդիկ նրան ծեծել էին ու գցել առվի մեջ՝ կաղկանձելու պատճառով։ Երբ տեսանք խեղճ շանը առվի սառույցների մեջ, տաք ջուր լցրեցինք սառույցի վրա, հալեցրեցինք և տեղափոխեցինք դիմացի մայթ՝ ավելի արևոտ տեղ։ Մինչ ես շանը գրկած տաքացնում էի, տեսնողներն ասում էին, թե բա՝ ինչ մի գրկել ես, գցի մի կողմ, թող մնա։
Քիչ հետո շանը մոտեցավ մեր Վարդենիսի լավագույն բժիշկներից մեկը, տեսնելով անօգնական շանը դրեց իր սեփական ավտոմեքենան ու տեղափոխեց հիվանդանոց։ Այնտեղ արվել է ամեն ինչ, որ շունը ապաքինվի։ Փառք Աստծու, հիմա շան վիճակը լավ է։